31 Mart hadisesi üzerine vilayetlerde çıkan olaylar karşısında alınan tedbirlere ve askeri faaliyetlere dair yazışmalar
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2010
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ankara Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/closedAccess
Özet
Osmanlı Devleti, II. Meşrutiyetin siyasal ortamında 31 Mart Askerî İsyanı ile karşılaşmıştır. Sebepleri üzerinde sis perdesinin hala aralanamadığı bu hadisenin sonuçları çok ağır olmuştur. İttihat ve Terakki Cemiyeti’nin bir irtica şeklinde nitelendirdiği isyan, Meşrutiyete ve Kanun-ı Esasi’ye karşı yapılmış bir hareket değildi. Sabık dönemi yeniden hakim kılmak adına yapıldığı öne sürülen isyan; Selanik başta olmak üzere Rumeli’ye bir irtica şeklinde anlatılmıştır. Meşrutiyete ve Kanun-ı Esasi’ye yürekten bağlı olan Rumeli halkı, bu isyanı Meşrutiyete ve Kanun-ı Esasi’ye karşı yapılmış planlı bir askerî teşebbüs olarak algılamış, bu bağlılığını da Hareket Ordusu’na kaydolmakla göstermiştir. Rumeli bu isyanla diğer Anadolu şehirlerinden daha fazla ilgilenmiştir. Bölge idarecileri halkta oluşan endişeyi bertaraf etmek, oluşabilecek nümayişi engellemek için halkı yazışmalarla bilgilendirmişlerdir. Çalışma, vilayetlerde çıkan olaylar karşısında alınan tedbirlere ve askerî faaliyetlere dair yazışmaları ele almıştır.
The Ottoman Empire faced the Military Rebellion of March 31st in the political environment of the Second Constitution. The outcomes of this event, reasons of which are yet to be uncovered, were very harsh. The rebellion was commented to be a political reaction by the İttihat ve Terakki Cemiyeti (The Union and Progress Party) and it was not an act against the Constitution and the Fundamental Law. The rebellion to reinstate the former period was reported as a political reaction to Rumeli, primarily to Selanik. The people of Rumeli, who were strongly faithful to the Constitution and the Fundamental Law, conceived this rebellion as a planned military act against the Constitution and the Fundamental Law and reflected their commitment as signing up for the Movement Army. Rumeli was more interested in this rebellion than the other Anatolian provinces. The administrators of the region informed the people through correspondence in order to eliminate their anxiety and restrain any possible demonstrations. This study deals with the correspondence on the measures taken against the incidents in the provinces and military operations.
The Ottoman Empire faced the Military Rebellion of March 31st in the political environment of the Second Constitution. The outcomes of this event, reasons of which are yet to be uncovered, were very harsh. The rebellion was commented to be a political reaction by the İttihat ve Terakki Cemiyeti (The Union and Progress Party) and it was not an act against the Constitution and the Fundamental Law. The rebellion to reinstate the former period was reported as a political reaction to Rumeli, primarily to Selanik. The people of Rumeli, who were strongly faithful to the Constitution and the Fundamental Law, conceived this rebellion as a planned military act against the Constitution and the Fundamental Law and reflected their commitment as signing up for the Movement Army. Rumeli was more interested in this rebellion than the other Anatolian provinces. The administrators of the region informed the people through correspondence in order to eliminate their anxiety and restrain any possible demonstrations. This study deals with the correspondence on the measures taken against the incidents in the provinces and military operations.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
31 Mart Askeri İsyanı, II. Meşrutiyet, Telgraf, Hareket Ordusu, İttihat ve Terakki Cemiyeti, Military Rebellion Of March 31st, Second Constitution, Telegraph, Movement Army, Party of Union And Progress
Kaynak
Osmanlı Tarihi Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi OTAM
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
0
Sayı
28
