Conceptualization of out-of-school mathematics education
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2024
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İstanbul Kültür Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Okul dışı matematik eğitimi, oldukça yeni ve gelişmekte olan bir alandır. Bu makale, öğret menin de rol aldığı okul dışı matematik eğitimi ile ilgili öğrenme ortamlarını üç ana kategoride sunmaktadır: (a) gerçek yaşam ortamları (çalışma yerleri, açık hava mekanları, ev gibi günlük yaşam ortamları); (b) tasarlanmış öğrenme ortamları (müzeler, küt üphaneler, hayvanat bahçeleri vb.); (c) okullardaki sınıf dışı ortamlar (okul spor salonu, sanat atölyesi). Çalışmanın bulguları, araştırmacıları n formal olmayan (non-formal) ve informal eğitim terimlerini birbiri yerine kullandığını göstermektedir. Ayrıca bu çalışma bazı informal eğitim programlarının formal yaklaşımlar kullandığı ve bu durumun informal matematik eğitiminin doğasıyla çatışabileceği konusundaki endişeleri gündeme getirmektedir. Bu bağlamda, bu çalışma mevcut okul dışı matematik eğitimi programlarını analiz etmek ve kullandıkları yaklaşımları belirlemek üzere La Belle’nin (1982) matrisini kullanmayı önermektedir. Bu çalışma, alandaki kritik konulara dikkat çekerek ve okul dışı matematik eğitiminin daha geniş bir perspektifte kavramsallaştırılmasına katkıda bulunarak gelecekteki araştırmalara ışık tutması ön görülmektedir.
Out-of-school mathematics education is a relatively new domain. This paper examines learning environments in out-of-school mathematics education, where teachers play a role. These environments fall into three major categories: (a) real- life settings (working places, outdoor environments, daily life settings like home), (b) designed learning enviro nments (e.g., museums, libraries, zoos), and (c) outside classroom settings in schools (e.g., school gymnasiums, art studios). This study highlights interchangeable use of “non-formal” and “informal” education by researchers and raises concerns regarding potential conflicts between informal education programs that employ formal approaches and the inherent nature of informal mathematics education. As a solution, this paper proposes using La Belle’s matrix (1982) to analyze current out —of-school mathematics education programs and identify their educational approaches. This contribution will broaden the conceptualization of out-of-school mathematics education and guide future research by examining critical issues.
Out-of-school mathematics education is a relatively new domain. This paper examines learning environments in out-of-school mathematics education, where teachers play a role. These environments fall into three major categories: (a) real- life settings (working places, outdoor environments, daily life settings like home), (b) designed learning enviro nments (e.g., museums, libraries, zoos), and (c) outside classroom settings in schools (e.g., school gymnasiums, art studios). This study highlights interchangeable use of “non-formal” and “informal” education by researchers and raises concerns regarding potential conflicts between informal education programs that employ formal approaches and the inherent nature of informal mathematics education. As a solution, this paper proposes using La Belle’s matrix (1982) to analyze current out —of-school mathematics education programs and identify their educational approaches. This contribution will broaden the conceptualization of out-of-school mathematics education and guide future research by examining critical issues.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Okul Dışı Matematik Eğitimi, İnformal Matematik Eğitim, Okul Dışı Öğrenme, Açık Havada Eğitim, Formal Olmayan Eğitim, Out-of-School Mathematics Education, Informal Mathematics Education, Non-Formal Educatio
Kaynak
Yaşadıkça Eğitim Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
38
Sayı
1
