Muhasebenin temel varsayımlarından işletmenin sürekliliğine tarihsel bir bakış

İşletmenin sürekliliği varsayımının muhasebe uygulamaları üzerinde doğrudan veya dolaylı etkileri bulunmaktadır. Bu varsayım dönemsellik varsayımı, maliyet esası ve tutarlılık kavramları ile yakın ilişki içerisinde olup tahakkuk esaslı kayıt mantığının temel gerekçesidir. 20. yy. öncesinde işletmenin sürekliliği varsayımına kavramsal olarak rastlanılmamış olmakla birlikte bazı muhasebe uygulamalarının bu varsayım temelinde gerçekleştirildiği öne sürülebilir. Nitekim Littleton (1933) tahakkuk, amortisman ve değerleme işlemlerini işletmenin sürekliliği varsayımı çerçevesinde yapılan işlemlere örnek olarak göstermiştir. Bu çalışma, Littleton (1933)’un yaklaşımından yola çıkılarak işletmenin sürekliliği varsayımına tarihsel bir bakış açısı sunmak suretiyle modern muhasebe anlayışının gelişimi düşüncesine katkı sağlamak amacıyla hazırlanmıştır.

The going concern assumption has direct or indirect effects on accounting implementations. This assumption is closely related with periodicity assumption, cost principle and consistency concepts and it is leading motive for accrual basis of accounting. Although going concern assumption has not been encountered conceptually before 20th century, it can be suggested that some accounting implementations were based on this assumption. Thus Littleton (1933) cited accruals, depreciation and valuation processes as transactions that are recorded according to going concern basis. This study has been prepared with the aim of providing contribution to the thought of improvement of the sense of modern accounting by presenting a historical view of going concern assumption, from the point of Littleton’s (1933) approach.