C-reactive protein to albumin ratio as a prognostic predictor in larynx cancer
Yükleniyor...
Tarih
2020
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İstanbul Bağcılar Eğitim ve Araştırma Hastanesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
During the past decade, several inflammation-based prognostic systems have been reported in the field of clinical oncology. Recently, C-reactive protein and albumin ratio (CAR) have showed their impact on a large variety of tumor types. The aim of this study is to evaluate the impact CAR on prognosis and 5-year survival (5yS) in patients operated for larynx cancer. Method: One hundred eighteen patients operated in our center between 2010 and 2015 were eligible for retrospective analysis. We evaluated the impact of the CAR and neutrophil to lymphocyte ratio (NLR) on the 5yS. Univariate and multivariate Cox regression analyses were performed to determine the associations of CAR. Results: The optimal cut-off level of CAR was at 0.993. A low and high CAR was assigned to 40.7% and 59.3% of patients, respectively. The 5yS rates of patients with a high CAR were worse than those in the low group (79.2% vs 73.2% p<0.05). Disease stage (p<0.001) and high level of NLR were also significant predictors of 5yS. CAR at diagnosis was associated with an unfavorable progress. Patients with stage III-IV disease had a significantly higher pretreatment CAR than patients with stage I-II disease [respectively 1.83±0.52 standard deviation (SD) and 0.58±0.38 (SD), p<0.01]. ROC analysis of overall survival of larynx squamous cell carcinoma revealed that CAR had a greater area under curve value (0.786) compared to NLR (0.695) (p<0.01). Conclusion: CAR is an independent prognostic marker in larynx cancer after being adjusted by other accompanying factors and the CAR could be a readily available biomarker in clinical setting.
Geçtiğimiz on yıl boyunca, klinik onkoloji alanında enflamasyon temelli birkaç prognostik sistem bildirilmiştir. Son zamanlarda, C-reaktif protein ve albümin oranı (CAO), çok çeşitli tümör tipleri üzerinde prognostik belirteç olarak kendini göstermiştir. Bu çalışmanın amacı, larinks kanseri nedeniyle opere edilen hastalarda CAO’nun prognoz ve 5 yıllık sağkalım üzerine etkisini değerlendirmektir. Yöntem: 2010-2015 yılları arasında merkezimizde ameliyat edilen 118 hasta retrospektif analiz için uygun bulunmuştur. CAO ve nötrofil lenfosit oranın (NLO) 5 yıllık sağkalım üzerindeki etkisi değerlendirildi. CAO ile sağkalım ve prognoz arasındaki ilişkileri belirlemek için tek değişkenli ve çok değişkenli Cox regresyon analizi yapıldı. Bulgular: CAO’nun optimal cut-off seviyesi 0,993 olarak hesaplandı. Hastaların sırasıyla %40,7 ve %59,3’ünde düşük ve yüksek CAO saptandı. Yüksek CAO’lu hastaların 5 yıllık sağkalım oranları düşük gruptakilere göre daha kötü idi (%79,2’ye karşı %73,2, p<0,05). Hastalık evresi (p<0,001) ve yüksek NLO değeri de 5 yıllık sağkalım için anlamlı faktörler olarak izlendi. Tanıda CAO kötü prognoz ile ilişkili idi. Evre III-IV hastalığı olan hastalar, evre I-II hastalığı olanlara göre anlamlı olarak daha yüksek bir ameliyat öncesi CAO’ya [sırasıyla 1,83±0,52 standart sapma (SS) ve 0,58±0,38 (SS), p<0,01] sahipti. Gırtlak skuamöz hücreli karsinomun genel sağkalımının ROC analizi, CAO’nun NLO’ya (0,695) kıyasla daha yüksek (eğri altındaki alan) eğri altındaki alan değerine (0,786) sahip olduğunu ortaya koydu (p<0,01). Sonuç: CAO, eşlik eden diğer faktörlerden bağımsız olarak, larinks kanserinde bir prognostik faktördür ve CAO klinik ortamda kullanıma hazır bir biyobelirteç olabilir.
Geçtiğimiz on yıl boyunca, klinik onkoloji alanında enflamasyon temelli birkaç prognostik sistem bildirilmiştir. Son zamanlarda, C-reaktif protein ve albümin oranı (CAO), çok çeşitli tümör tipleri üzerinde prognostik belirteç olarak kendini göstermiştir. Bu çalışmanın amacı, larinks kanseri nedeniyle opere edilen hastalarda CAO’nun prognoz ve 5 yıllık sağkalım üzerine etkisini değerlendirmektir. Yöntem: 2010-2015 yılları arasında merkezimizde ameliyat edilen 118 hasta retrospektif analiz için uygun bulunmuştur. CAO ve nötrofil lenfosit oranın (NLO) 5 yıllık sağkalım üzerindeki etkisi değerlendirildi. CAO ile sağkalım ve prognoz arasındaki ilişkileri belirlemek için tek değişkenli ve çok değişkenli Cox regresyon analizi yapıldı. Bulgular: CAO’nun optimal cut-off seviyesi 0,993 olarak hesaplandı. Hastaların sırasıyla %40,7 ve %59,3’ünde düşük ve yüksek CAO saptandı. Yüksek CAO’lu hastaların 5 yıllık sağkalım oranları düşük gruptakilere göre daha kötü idi (%79,2’ye karşı %73,2, p<0,05). Hastalık evresi (p<0,001) ve yüksek NLO değeri de 5 yıllık sağkalım için anlamlı faktörler olarak izlendi. Tanıda CAO kötü prognoz ile ilişkili idi. Evre III-IV hastalığı olan hastalar, evre I-II hastalığı olanlara göre anlamlı olarak daha yüksek bir ameliyat öncesi CAO’ya [sırasıyla 1,83±0,52 standart sapma (SS) ve 0,58±0,38 (SS), p<0,01] sahipti. Gırtlak skuamöz hücreli karsinomun genel sağkalımının ROC analizi, CAO’nun NLO’ya (0,695) kıyasla daha yüksek (eğri altındaki alan) eğri altındaki alan değerine (0,786) sahip olduğunu ortaya koydu (p<0,01). Sonuç: CAO, eşlik eden diğer faktörlerden bağımsız olarak, larinks kanserinde bir prognostik faktördür ve CAO klinik ortamda kullanıma hazır bir biyobelirteç olabilir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Albumin, C-reactive Protein, Larynx Cancer, Prognosis, C-reaktif Protein, Larinks Kanseri, Prognoz
Kaynak
Bağcılar Tıp Bülteni (Bagcilar Medical Bulletin )
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
5
Sayı
4
