A study of obesity prevalence in the rural population in Turkey: Güzelyurt (Aksaray) example

Obesity is a common health problem in almost allsocieties. The aim of this study was to investigate obesity in ruralareas.Methods: Descriptive, cross-sectional study included patients whoapplied to Güzelyurt District Hospital in September-November2018 for any reason over 18 years of age. Body weight, height, bodymass index (BMI), waist/hip circumference ratio (WHR), waistto-height ratio (WHtR), and blood pressure measurements wereevaluated. In addition, age, gender, marital status, education level,occupation, smoking habits, the disease was diagnosed, whether thedrug was recorded.Results: The mean age of the 191 participants was 46.8±15.6 years,79.1% were female, 36.6% were primary school graduates, 72.8%were housewives, 85.9% living in town or village. The frequencyof obesity 46.6%, 51.7% in females, 27.5% in males. Abdominalobesity; according to WC, 25.0% males, 68.2% females, accordingto WHR, 70.0% males, 57.6% females, and according to WHtR,77.5% males and 90.7% females. There was a moderate positivecorrelation between the age and BMI. BMI was strong positivelysignificantly correlated with WHtR, WC and HC, a weakercorrelation between BMI to NC and WHR.Conclusion: The prevalence of obesity was 46.6%. It is possibleto say that such a high rate in living conditions does not allow sedentary life and families with low socioeconomic status have sucha high rate. Obesity is health problem of our age in rural areas.

Obezite, hemen hemen tüm toplumlarda yaygın görülen bir sağlık sorunudur. Bu çalışmanın amacı kırsal kesimdeki obeziteyi araştırmaktır. Yöntemler: Tanımlayıcı, kesitsel tipteki bu araştırmaya Eylül 2018- Kasım 2018 tarihleri arasında Güzelyurt İlçe Devlet Hastanesi aile hekimliği polikliniğine 18 yaş ve üzeri herhangi bir nedenle müracaat eden hastalar dahil edildi. Tüm katılımcıların vücut ağırlığı, boy, beden kitle indeksi (BKİ), bel/kalça çevresi oranı (BKO), bel-boy oranı, boyun çevresi (ByÇ) ve kan basıncı ölçümleri değerlendirildi. Ayrıca yaş, cinsiyet, medeni durum, eğitim düzeyi, meslek, sigara kullanım alışkanlığı, tanı aldığı hastalık ve kullandığı ilaç olup olmadığı kaydedildi. Bulgular: Çalışmaya kabul edilen 191 katılımcının yaş ortalaması 46,8±15,6 yıl (19-85) %79,1’i kadın, %36,6’sı ilkokul mezunu, %72,8’i ev hanımı, %85,9’u kasaba veya köyde yaşamakta idi. BKİ’ne göre obezite sıklığı genelde %46,6, kadınlarda %51,7, erkeklerde %27,5 olarak saptandı. Abdominal obezite sıklığı; BÇ’ye göre erkeklerde %25,0, kadınlarda %68,2, BKO’ya göre erkeklerde %70,0, kadınlarda %57,6 ve bel/boy oranına göre erkeklerde %77,5, kadınlarda %90,7 olarak bulundu. Katılımcıların yaşı ile BKİ arasındaki korelasyon incelendiğinde pozitif yönde orta derecede bir korelasyon saptandı BKİ ile bel-boy oranı, BÇ ve KÇ arasında pozitif yönde çok kuvvetli derecede bir korelasyon saptanmasına rağmen, BKİ ile BynÇ ve BKO arasında pozitif yönde daha zayıf bir korelasyon mevcuttu. Sonuç: Bu çalışmada obezite prevalansı %46.6 olarak tespit edildi. Yaşam koşulları sedanter yaşama elvermeyen, sosyoekonomik düzeyi düşük ailelerin çoğunlukta olduğu bir ilçede bu kadar yüksek bir oran saptamamız obezitenin kırsalda da çağımızın en önemli sağlık sorunu olduğunu söylemek mümkündür.