Airports as heterotopias: politıcs and resistance under discıplinary power

The private/public space dichotomy still holds a significant place in the Western political thought tradition. Hannah Arendt’s idealization of the distinction of the private and public realms in the Ancient Greek polis is no doubt one which essentializes the location with a strict division providing the possibility of the politics and resistance. However, there are certain spaces such as airports moving beyond the classical distinction. Then this paper modifies Arendt’s strict distinction of private/public by focusing on airports as heterotopias. The article admits international airports as heterotopic spaces by following Foucault’s heterotopia and his insight of modern power under the discussion of disciplinary society. This Foucauldian modification of space is presented with the Scene I within the framework of disciplinary power. Even though the Foucauldian insight of power illustrates how it functions by producing and shaping subjects through the assemblage of strategies and techniques, it is limited in terms of the emergence of resistance and politics. By reading the Scene II from Bakhtin’s carnival notion, the article with the argues that there are other spaces beyond private and public spaces in which politics as well as resistance can occur spaces beyond public by benefiting Jacques Rancière’s notion of politics as the disruption of the order.

Özel alan-kamusal alan ayrımına ilişkin tartışmalar Batı siyasal düşüncesindeki önemini korumaktadır. Bu tartışmalara sunulan katkılardan en önemlilerinden biri kuşkusuz Hannah Arendt’in mekânı, siyasetin ve direnişin, yani, söylev ve faaliyetin olanaklılığını sağlayan katı bir ayrımla özselleştiren Antik Yunan polisindeki özel ve kamusal alan ayrımı idealleştirmesidir. Gelgelim çağdaş siyaset dünyasında, havaalanları gibi kimi alanlar bu klasik ayrımın ötesine geçer. İşte bu makalede, havaalanlarına heterotopik alanlar olarak odaklanılarak Arendt’in özel ve kamusal alanlar arasında yaptığı katı ayrımın tadil edilmesi hedeflenmektedir. Bunun için, Michel Foucault’nun Öteki Mekanlara Dair makalesi bağlamında uluslararası havaalanları heterotopik mekanlar olarak kavramsallaştırılmakta ve disiplin toplumu tartışması kapsamında geliştirdiği modern iktidar anlayışı çerçevesinde disipline edici iktidar Sahne I üzerinden tartışılmaktadır. Ne var ki Foucaultcu iktidar anlayışı, iktidarın çeşitli strateji ve tekniklerle yoluyla nasıl özneleri üreterek ve biçimlendirerek işlediğini gösteren önemli bir kavrayış oluştursa da direnişin ve politikanın belirişini açıklamakta sınırlı kalmaktadır. Bakhtin’in karnaval kavramı üzerinden okunabilecek Sahne II ile makale, özel/kamusal alanlar dışında başka alanların da olduğunu ve kamusal alanın dışında da direniş ve politik olanın olanaklılığı, Jacques Rancière’in düzenin kesintiye uğraması olarak politika nosyonuna başvurularak tartışmaktadır.