Retrospective analysis of patients with isolated handiInjuries admitted to the emergency department
Yükleniyor...
Tarih
2021
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Harran Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Hand and wrist injuries account for approximately 10% of all emergency department admissions. Hand traumas, especially hand fractures, are associated with social deprivation except in very young and very old individuals. In this study, we aimed to evaluate the clinical characteristics, risk factors, and the effect of injury on the life of patients admitted to the emergency department for an isolated hand injury. Materials and Methods: Patients who were admitted to the emergency department due to an isolated hand injury between 1 November 2019 and 1 November 2020 were included in the study. Multivariate logistic regression analysis was used to determine the risk factors of permanent disability. Results: The study included 205 patients with a mean age of 28.05 ± 10.85 years, and 142 (69.3%) of them were male. The vast majority of patients (n = 149; 72.7%) were in the 18–35 years age group. The mechanism of injury was blunt trauma in 131 (63.9%) patients and penetrating trauma in 65 (31.7%) patients. Amputation was necessary in 25 (12.2%) patients, and 20 (9.8%) patients had a permanent disability. Results of the logistic regression analysis revealed that male sex and penetrating trauma were independent risk factors for permanent disability (p = 0.012 and p < 0.001, respectively). Conclusions: Evaluation of hand injuries and related factors in our region is important because the results can vary between regions due to differences in lifestyle and working conditions. We found that male sex and penetrating trauma are independent risk factors for permanent disability in patients with isolated hand injury. Preventive measures against such injuries could reduce the permanent disability and related mental and economic burden.
Amaç: El ve el bileği yaralanmaları, tüm acil servis başvurularının yaklaşık %10'unu oluşturmaktadır. El travmaları, özellikle el kırıkları, çok genç ve çok yaşlı bireyler dışında sosyal yoksunluk ile ilişkilidir. Bu çalışmada izole el yaralanması ile acil servise başvuran hastaların klinik özelliklerini, risk faktörlerini ve yaralanmanın yaşam üzerindeki etkilerini değerlendirmeyi amaçladık. Materyal ve Metod: Çalışmaya, 1 Kasım 2019 ile 1 Kasım 2020 tarihleri arasında izole el yaralanması nedeniyle acil servise başvuran hastalar dahil edildi. Kalıcı engellilik durumunun risk faktörlerini belirlemek için çok değişkenli lojistik regresyon analizi kullanıldı. Bulgular: Çalışmaya yaş ortalaması 28,05 ± 10,85 yıl olan 205 hasta dahil edildi ve bunların 142'si (%69,3) erkekti. Hastaların büyük çoğunluğu (n = 149, %72,7) 18-35 yaş grubundaydı. Yaralanma mekanizması 131 (%63,9) hastada künt ve 65 (%31,7) hastada penetran travmaydı. 25 (%12,2) hastada ampütasyon gerekliydi ve 20 (%9,8) hastada kalıcı engellilik durumu mevcuttu. Lojistik regresyon analizinin sonuçları, erkek cinsiyet ve penetran travmaların kalıcı engellilik durumu için bağımsız risk faktörleri olduğunu gösterdi (sırasıyla; p = 0,012 ve p < 0,001). Sonuç: Bölgemizdeki el yaralanmaları ve ilgili faktörlerin değerlendirilmesi önemlidir çünkü sonuçlar, yaşam tarzı ve çalışma koşullarındaki farklılıklar nedeniyle bölgeler arasında farklılık gösterebilmektedir. Çalışmamızın sonuçları, izole el yaralanması olan hastalarda erkek cinsiyet ve penetran yaralanmaların kalıcı engellilik için bağımsız risk faktörleri olduğunu göstermiştir. Bu tür yaralanmalara karşı alınacak önleyici tedbirlerin, kalıcı engellilik ve buna bağlı ruhsal ve ekonomik yükü azaltabileceğini düşünüyoruz.
Amaç: El ve el bileği yaralanmaları, tüm acil servis başvurularının yaklaşık %10'unu oluşturmaktadır. El travmaları, özellikle el kırıkları, çok genç ve çok yaşlı bireyler dışında sosyal yoksunluk ile ilişkilidir. Bu çalışmada izole el yaralanması ile acil servise başvuran hastaların klinik özelliklerini, risk faktörlerini ve yaralanmanın yaşam üzerindeki etkilerini değerlendirmeyi amaçladık. Materyal ve Metod: Çalışmaya, 1 Kasım 2019 ile 1 Kasım 2020 tarihleri arasında izole el yaralanması nedeniyle acil servise başvuran hastalar dahil edildi. Kalıcı engellilik durumunun risk faktörlerini belirlemek için çok değişkenli lojistik regresyon analizi kullanıldı. Bulgular: Çalışmaya yaş ortalaması 28,05 ± 10,85 yıl olan 205 hasta dahil edildi ve bunların 142'si (%69,3) erkekti. Hastaların büyük çoğunluğu (n = 149, %72,7) 18-35 yaş grubundaydı. Yaralanma mekanizması 131 (%63,9) hastada künt ve 65 (%31,7) hastada penetran travmaydı. 25 (%12,2) hastada ampütasyon gerekliydi ve 20 (%9,8) hastada kalıcı engellilik durumu mevcuttu. Lojistik regresyon analizinin sonuçları, erkek cinsiyet ve penetran travmaların kalıcı engellilik durumu için bağımsız risk faktörleri olduğunu gösterdi (sırasıyla; p = 0,012 ve p < 0,001). Sonuç: Bölgemizdeki el yaralanmaları ve ilgili faktörlerin değerlendirilmesi önemlidir çünkü sonuçlar, yaşam tarzı ve çalışma koşullarındaki farklılıklar nedeniyle bölgeler arasında farklılık gösterebilmektedir. Çalışmamızın sonuçları, izole el yaralanması olan hastalarda erkek cinsiyet ve penetran yaralanmaların kalıcı engellilik için bağımsız risk faktörleri olduğunu göstermiştir. Bu tür yaralanmalara karşı alınacak önleyici tedbirlerin, kalıcı engellilik ve buna bağlı ruhsal ve ekonomik yükü azaltabileceğini düşünüyoruz.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Emergency Department, Home Accident, Isolated Hand Injury, Night Shift, Occupational Injury, Acil Servis, Ev Kazası, Gece Vardiyası, İş Kazası, İzole El Yaralanması
Kaynak
Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi (Journal of Harran University Medical Faculty)
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
18
Sayı
1
