Investigation of the effects of chrysin on intestinal ischemia-reperfusion via apoptotic, oxidative stress, inflammation, and autophagy parameters

his study aimed to investigate chrysin's molecular, biochemical, and histological effects in an experimental intestinal ischemia/reperfusion (IR) model and to reveal possible protective mechanisms. Material-Methods: 35 Wistar rats were randomly divided into five groups: Control, CHR, IR, IR+CHR25, IR+CHR50. The IR model was established by inducing ischemia by ligating the superior mesenteric artery for one hour and restoring blood flow for two hours. In the study, MDA and GSH levels were analysed by manual biochemical method; SOD, CAT, GPx activities and NF-κB and NO levels by ELISA method; caspase-3, Beclin-1, LC3A, PERK, ATF-6 mRNA transcription levels by RT-PCR method. In addition, tissue structure was examined histologically. Results: MDA levels were doubled in the IR group and decreased with CHR (p< .05). In addition, CHR increased SOD, CAT, and GPx activities and GSH levels which decreased due to IR (p< .05). Inflammation markers NF-κB and NO were increased; and decreased with CHR (p< .05). Apoptosis marker caspase-3 increased in IR and decreased with CHR (p< .05). Autophagy markers Beclin-1 and LC3A were increased by CHR (p< .05); endoplasmic reticulum stress markers PERK and ATF-6 were increased in IR and decreased by CHR (p< .05). Severe histopathologic changes were observed in the IR and improved with CHR treatment. Conclusion: While IR causes damage to intestinal tissue, the antioxidant and anti-inflammatory properties of CHR have revealed its therapeutic potential against IR injury.

Bu çalışmanın amacı, deneysel bağırsak iskemi/reperfüzyon (IR) modelinde chrysin'in moleküler, biyokimyasal ve histolojik etkilerini araştırmak ve olası koruyucu mekanizmaları ortaya çıkarmaktır. Materyal-Metod: 35 Wistar sıçan rastgele beş gruba ayrıldı: Kontrol, CHR, IR, IR+CHR25, IR+CHR50. IR modeli, superior mezenterik arterin bir saat süreyle bağlanmasıyla iskemi oluşturularak ve ardından iki saat süreyle kan akışının yeniden sağlanmasıyla oluşturulmuştur. Çalışmada manuel biyokimyasal yöntemle MDA ve GSH düzeyleri; ELISA yöntemiyle SOD, CAT, GPx aktiviteleri ile NF-κB, ve NO düzeyleri; RT-PCR yöntemiyle caspase-3, Beclin-1, LC3A, PERK, ATF-6 mRNA transkripsiyon düzeyleri analiz edildi. Ayrıca, histolojik olarak doku yapısı incelendi. Bulgular: MDA düzeyleri IR grubunda iki katına çıkarken, CHR ile azaldı (p< .05). Ayrıca CHR, IR’ye bağlı azalan SOD, CAT ve GPx aktiviteleri ile GSH düzeylerini arttırdı (p< .05). İnflamasyon belirteçleri NF-κB, ve NO artmış; CHR ile azalmıştır (p< .05). Apoptoz belirteçlerinden kaspaz-3 IR'de arttı ve CHR ile azaldı (p< .05). Otofaji belirteçleri Beclin-1 ve LC3A CHR ile arttı (p< .05); endoplazmik retikulum stresi belirteçleri PERK ve ATF-6 IR'de arttı ve CHR ile azaldı (p< .05). IR'de ciddi histopatolojik değişiklikler gözlendi ve CHR tedavisi ile düzeldi. Sonuç: IR, bağırsak dokusunda hasara yol açarken, CHR'nin antioksidan ve anti-inflamatuvar özellikleri, bağırsak IR hasarına karşı terapötik potansiyelini ortaya koymuştur.