'Nanoflower' sentezi, karakterizasyonu, olası biyoloji ve tıp uygulamaları için biyomoleküller ile etkileşimlerinin incelenmesi

Organik-inorganik hibrit yapılardan hazırlanmış pek çok hibrit nanoflower yapılar literatürde mevcut olmasına rağmen, saf inorganik nanoflower yapılar ile ilgili çalışmalar sınırlı sayıdadır. Bu projenin amacı, saf inorganik “bakır fosfat nanoflower" yapıların (CP-NFs) sentezlenmesi, çeşitli açılardan karakteri edilmesi ve bunların hem biyolojik moleküllere olan özgüllüğü hem de model yapı olarak seçilen hidrofobisiteleri farklı olan iki organik floresans moleküle karşı ilgilerinin incelenmesidir. Bu projede, model biyomoleküller olarak albümin, trombin proteinleri ile nükleik asitler seçilmiştir. İlaveten, CP-NF yapıların organik floresan proplara karşı davranışları da incelenmiştir. Organik moleküller olarak 8-anilino-1 naftalensülfonik asit (1,8- ANS) ve Fura-2 floresan probları kullanılmıştır. Bu organik probların kullanımı, farklı amaçlar (toksik yapılar ve yararlı biyolojik moleküller ile etkileşim) için model oluşturmaktadır. Nükleik asit modelleri olarak da genomik DNA ile küçük nükelik asit parçaları olan siRNA kullanılmıştır.

Although many hybrid nanoflower structures prepared from organic-inorganic hybrid structures are available in the literature, studies on pure inorganic nanoflawer structures are limited. The aim of this project is to synthesize pure inorganic "copper phosphate nanoflower" (CP-NFs) structures, to characterize with different techniques and to examine their affinity for both two organic fluorescent molecules, which is chosen as model molecules by their different hydrophobicity and for different biological molecules. In this project, albumin, thrombin proteins and nucleic acids were selected as model biomolecules. In addition, the behaviour of the CPNF structures against the organic fluorescent probes was also investigated. 8-anilino-1 naphthalenesulfonic acid (1,8-ANS) and Fura-2 fluorescent probes were used as organic molecules. The use of these organic probes provides models for different purposes (toxic structures and interaction with beneficial biological molecules). Genomic DNA and small nucleic acid fragments i.e. siRNA were used as nucleic acid models.