Koroner arter hastalığı olan bireylerde ölüm kaygısı ve sosyal destek arasındaki ilişkinin incelenmesi
Dosyalar
Tarih
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
Özet
Bu çalışma, koroner arter hastalığı olan bireylerde ölüm kaygısı ve sosyal destek arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla yapılmıştır. Tanımlayıcı ve ilişki arayıcı tipteki bu çalışma, Ocak-Eylül 2024 tarihleri arasında kardiyoloji servisinde tedavi alan ve araştırmaya dahil edilme kriterlerine uyan 230 koroner arter hastalığı olan birey ile yürütülmüştür. Araştırma verileri 'Tanıtıcı Bilgi Formu', 'Ölüm Kaygısı Ölçeği' ve 'Kronik Hastalıklarda Sosyal Destek Ölçeği' kullanılarak toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde; sayı, yüzde, aritmetik ortalama ve hipotez testlerinden iki kategorili değişkenler için iki ortalama arasındaki farkın önemlilik testi kullanılırken, ikiden fazla kategoriye sahip değişkenler için ANOVA testi kullanılmıştır. Korelasyon analizinde, Pearson korelasyon analizi kullanılmıştır. Araştırmaya katılan bireylerin yarıdan fazlası (%68,70) 65 yaş ve altı olup, %54,78'inin kadındır. Çalışmaya katılan bireylerin, Ölüm Kaygısı Ölçeği toplam puan ortalaması 8,20±4,00 iken; Kronik Hastalıklarda Sosyal Destek Ölçeği toplam puan ortalaması 174,22±32,69 olarak bulunmuştur. İki ölçeğin toplam puan ortalamasının yüksek olduğu belirlenmiştir. Katılımcıların yaş, cinsiyet, medeni durum, eğitim durumu, diyet, tuz kısıtlama, düzenli ilaç kullanma, kronik hastalık durumu, daha önce hastaneye yatma durumlarının Ölüm Kaygısı Ölçeği toplam puan ortalamalarını ve Kronik Hastalıklarda Sosyal Destek Ölçeği puan ortalamalarını etkilediği bulunmuştur (p<0,05). Çalışma sonucunda koroner arter hastalığı olan bireylerde ölüm kaygısı ile sosyal destek arasında negatif yönlü zayıf bir ilişki tespit edilmiştir (r=-0,224, p<0,01). Koroner arter hastalığı olan bireylerin sosyal destek düzeyleri arttıkça, ölüm kaygısı düzeylerinin azaldığı belirlenmiştir. Sağlık çalışanlarının özellikle risk altındaki bireyleri değerlendirerek, onlara psikolojik ve sosyal destek sağlamaları ölüm kaygısını azaltacağı ve iyileşme sürecine olumlu katkı sunacacağı düşünülmektedir.
This study was conducted to examine the relationship between death anxiety and social support in individuals with coronary artery disease. This descriptive and correlational study was conducted with 230 individuals with coronary artery disease who were treated in the cardiology service between January and September 2024 and met the inclusion criteria. Research data were collected using the 'Introductory Information Form', 'Death Anxiety Scale' and 'Social Support Scale in Chronic Diseases'. In the evaluation of the data; number, percentage, arithmetic mean and hypothesis tests, the significance test of the difference between two means was used for variables with two categories, while ANOVA test was used for variables with more than two categories. Pearson correlation analysis was used in the correlation analysis. More than half of the individuals who participated in the study (68.70%) were 65 years of age and under, and 54.78% were femal e. While the total Death Anxiety Scale score average of the individuals who participated in the study was 8.20±4.00; The total mean score of the Social Support Scale in Chronic Diseases was found to be 174.22±32.69. It was determined that the total mean score of the two scales was high. It was found that the participants' age, gender, marital status, education status, diet, salt restriction, regular medication use, chronic disease status, and previous hospitalization status affected the total mean scores of the Death Anxiety Scale and the mean scores of the Social Support Scale in Chronic Diseases (p<0.05). As a result of the study, a weak negative relationship was found between death anxiety and social support in individuals with coronary artery disease (r=-0.224, p<0.01). It was determined that as the social support levels of individuals with coronary artery disease increased, their death anxiety levels decreased. It is thought that health care professionals should evaluate individuals at risk in particular and provide them with psychological and social support, which will reduce death anxiety and contribute positively to the recovery process.