Sentetik atıksulardan reaktif sarı 145 boyasının uzaklaştırılması: yer fıstığı kabuklarının adsorban olarak değerlendirilmesi
Loading...
Date
2024
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Süleyman Demirel Üniversitesi Mühendislik Fakültesi
Access Rights
info:eu-repo/semantics/openAccess
Abstract
Hem sektörel hem de evsel kullanımlarla açığa çıkan tarım ve gıda atıkları besin zincirinin en önemli atıklarındandır. Tüm dünyada değerli özelliklere sahip bu atıklar doğrudan çöp alanlarına atılmaktadır. Bu çalışmada, atık olarak çöpe atılan yer fıstığı kabukları toz formda Reaktif Sarı 145’in sentetik çözeltiden giderimi amacıyla kullanılmıştır. Değerlendirme için, sabit karıştırma hızı (150±5 rpm) ve 10±3 mg/L Reaktif Sarı 145 dozunda; pH, temas süresi, fıstık kabuğu dozu ve sıcaklık faktörlerinin etkileri incelenmiştir. Fıstık kabuğunun yapısı ve yüzey kimyası FTIR, pHZPC, ve SEM ile ortaya konulmuştur. FTIR pikleri, fıstık kabuğu yüzeyi üzerinde Reaktif Sarı 145’in tutunabildiğini gösteren spesifik fonksiyonel grupların varlığını ispatlamıştır. Fıstık kabuğu yüzeyindeki gözenekli yapının Reaktif Sarı 145 giderimi için avantajlı olduğu görülmüştür. Optimum şartlarda (Fıstık kabuğu dozu: 0,5 g, pH: 2,0, süre: 30 dakika, sıcaklık: 20 oC) Fıstık kabuğu için yaklaşık %75 Reaktif Sarı 145 verimi elde edilmiştir. Fizisorpsiyonun ön planda olduğu ve tek katmanlı adsorpsiyonun gerçekleştiği sürecin Langmuir ve yalancı ikinci derece modellerine uyduğu görülmektedir. Termodinamik verileri sürecin kendiliğinden ve endotermik gerçekleştiğini göstermiştir. Maksimum adsorpsiyon kapasitesi Reaktif Sarı 145 için 9,438 mg/g olarak tespit edilmiştir. Sonuçlar, fıstık kabuğunun, Reaktif Sarı 145 giderimi için hem umut verici hem de alternatif çevre dostu bir adsorbent olduğunu desteklemektedir.
Agricultural and food waste is one of the most important wastes in the food chain, generated by both industrial and domestic use. All over the world, these wastes with valuable properties are directly disposed of in landfills. In this study, peanut shells discarded as waste were used for the removal of Reactive Yellow 145 in powder form from synthetic solution. For the evaluation, the effects of pH, contact time, peanut shell dose and temperature factors were investigated at constant stirring speed (150±5 rpm) and Reactive Yellow 145 dose of 10±3 mg/L. The structure and surface chemistry of the peanut shell were revealed by FTIR, pHZPC, and SEM. FTIR peaks proved the presence of specific functional groups on the peanut shell surface, indicating that Reactive Yellow 145 can bind to it. The porous structure on the peanut shell surface was found to be advantageous for the removal of Reactive Yellow 145. Under optimum conditions (Peanut shell dose: 0.5 g, pH: 2.0, time: 30 minutes, temperature: 20 oC), about 75% Reactive Yellow 145 yield was obtained for peanut shell. It is seen that the process in which physisorption is at the forefront and monolayer adsorption takes place fits the Langmuir and pseudo-second order models. Thermodynamic data showed that the process was spontaneous and endothermic. The maximum adsorption capacity was determined as 9,438 mg/g for Reactive Yellow 145. The results support that peanut shell is both a promising and alternative environmentally friendly adsorbent for Reactive Yellow 145 removal.
Agricultural and food waste is one of the most important wastes in the food chain, generated by both industrial and domestic use. All over the world, these wastes with valuable properties are directly disposed of in landfills. In this study, peanut shells discarded as waste were used for the removal of Reactive Yellow 145 in powder form from synthetic solution. For the evaluation, the effects of pH, contact time, peanut shell dose and temperature factors were investigated at constant stirring speed (150±5 rpm) and Reactive Yellow 145 dose of 10±3 mg/L. The structure and surface chemistry of the peanut shell were revealed by FTIR, pHZPC, and SEM. FTIR peaks proved the presence of specific functional groups on the peanut shell surface, indicating that Reactive Yellow 145 can bind to it. The porous structure on the peanut shell surface was found to be advantageous for the removal of Reactive Yellow 145. Under optimum conditions (Peanut shell dose: 0.5 g, pH: 2.0, time: 30 minutes, temperature: 20 oC), about 75% Reactive Yellow 145 yield was obtained for peanut shell. It is seen that the process in which physisorption is at the forefront and monolayer adsorption takes place fits the Langmuir and pseudo-second order models. Thermodynamic data showed that the process was spontaneous and endothermic. The maximum adsorption capacity was determined as 9,438 mg/g for Reactive Yellow 145. The results support that peanut shell is both a promising and alternative environmentally friendly adsorbent for Reactive Yellow 145 removal.
Description
Keywords
Adsorpsiyon, Boyar Madde, Fıstık Kabuğu, Reaktif Sarı 145, Tarımsal Atık, Adsorption, Dyestuff, Peanut Shell, Reactive Yellow 145, Agricultural Waste
Journal or Series
Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi
WoS Q Value
Scopus Q Value
Volume
12
Issue
1
