Anne medya aracılığı, çocukların algılanan iletişim becerileri ve anne çocuk iletişimi arasındaki ilişkinin incelenmesi
Dosyalar
Tarih
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
Özet
Bu araştırma, anne medya aracılıkları ile 5-6 yaşındaki çocukların algılanan iletişim becerileri ve anne çocuk iletişimi arasındaki ilişkinin incelenmesini amaçlamaktadır. Gelişen dijital teknolojilerle birlikte çocukların medya ile etkileşimleri artmış; bu durum, annelerin medya kullanım pratiklerini ve aile içi iletişim dinamiklerini daha önemli hale getirmiştir. Bu bağlamda, çalışma çocukların algılanan iletişim becerileri üzerinde özellikle annelerin medya aracılığı rollerinin ve aile içi iletişim süreçlerinin etkisini ortaya koymayı hedeflemektedir. Araştırma ilişkisel tarama modeliyle desenlemiştir. Çalışmanın evrenini, Hatay ilinde okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden 5-6 yaş grubundaki çocukların anneleri ve öğretmenleri oluşturmuştur. Örneklem, uygun örnekleme yöntemiyle belirlenmiş olup araştırmaya 97 anne ve öğretmen katılmıştır. Veriler; Demografik Bilgi Formu, Erken Çocukluk Ebeveyn Medya Aracılık Ölçeği, Anne-Baba-Çocuk İletişimi Değerlendirme Aracı ve 5-6 Yaş Grubu Çocukların İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Araştırma bulgularına göre, annelerin medya aracılık tutumları ile çocukların algılanan iletişim becerileri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Ancak, anne medya aracılığı ile anne-çocuk iletişimi arasında pozitif yönlü ilişki tespit edilmiştir. Bu durum, annelerin medya ile ilgili tutumlarının aile içi etkileşim süreçlerini desteklediğini, ancak çocukların iletişim becerilerinde doğrudan etkili olamayabileceğini göstermektedir. Bu sonuçlar, çocukların iletişim becerilerinin yalnızca annenin öğrenim düzeyi, medya kullanım süresi veya çocuk sayısı gibi yapısal-demografik değişkenlerle değil; ebeveynlik tarzı, medya içerikleriyle kurulan etkileşim biçimi ve duygusal iletişim kalitesi gibi daha derinlemesine faktörlerle şekillendiğini göstermektedir.
This study aims to examine the relationship between maternal media mediation, perceived communication skills of 5–6-year-old children, and mother-child communication. With the development of digital technologies, children's interactions with media have increased; this has made mothers' media usage practices and intra-family communication dynamics more significant. In this context, the study aims to reveal the impact of mothers' roles in media mediation and family communication processes on children's perceived communication skills. The research is designed using a relational survey model. The study population consists of mothers and teachers of 5–6-year-old children attending preschool institutions in the province of Hatay. The sample was determined using a convenience sampling method, and 97 mothers and teachers participated in the study. Data were collected using the Demographic Information Form, the Early Childhood Parental Media Mediation Scale, the Parent-Child Communication Assessment Tool, and the Communication Skills Evaluation Scale for 5–6-Year-Old Children. According to the research findings, there was no statistically significant relationship between mothers' media mediation attitudes and children's perceived communication skills. However, a positive correlation was identified between maternal media mediation and mother-child communication. This suggests that while mothers' attitudes toward media support intra-family interaction processes, they may not directly affect children's communication skills. These results indicate that children's communication skills are shaped not only by structural-demographic variables such as the mother's education level, media usage duration, or number of children, but also by deeper factors such as parenting style, the nature of interactions with media content, and the quality of emotional communication.