Atıksu arıtma tesislerinde arıtma çamurları ve bertaraf uygulamaları: Niksar Belediyesi örneği

Bu çalışmanın amacı, Tokat ili Niksar ilçesindeki Niksar Belediyesi Atık Su Arıtma Tesisi'nden elde edilen stabilize arıtma çamurunun teknik ve çevresel uygunluğunu belirlemek, güvenli bertaraf veya geri kazanım seçeneklerini değerlendirmektir. Stabilize arıtma çamuru numunesi üzerinde yapılan analizlerde ağır metaller (Pb, Cd, Cr, Cu, Ni, Zn, Hg), organik kirleticiler (PAH, PCB, PCDD/F), pH, nem, kuru madde, organik madde, azot, fosfor ve E. coli gibi parametreler "Toprakta Kullanım Amaçlı Arıtma Çamurlarının Kontrolü Yönetmeliği" (2010) kapsamında incelenmiştir. Sonuçlar, çamurun ağır metaller ve organik kirleticiler açısından çevresel risk taşımadığını; yalnızca E. coli seviyesinin 2 log10 EMS/g sınırın biraz üzerinde olduğunu ve ek stabilizasyon gerektiğini göstermiştir. Atık Yönetimi Yönetmeliği Ek-3/B'ye göre yapılan değerlendirmelerde stabilize çamurun fizikokimyasal özellikleri ve ağır metal düzeylerinin tehlikesiz atık (II. sınıf) sınırlarının altında olduğu, inert sınıfa ise girmediği belirlenmiştir. Toksisite testlerinde balık biyodeneyi (ZSF=8) toksik etki göstermemiş, Daphnia magna testinde ise %100, %50 ve %25 eluat konsantrasyonlarında tüm bireylerde inhibisyon (hareketsizlik) gözlemlendiğinden toksik etki oluşmuş olup; buna karşın %12,5 ve altı seyreltilmiş çözeltilerde ise tüm bireylerin hareketli kaldığından toksik etki oluşmamıştır. Ayrıca, Atıkların Düzenli Depolanmasına Dair Yönetmelik çerçevesinde çamurun II. sınıf atık olarak düzenli depolanabileceği veya alternatif geri kazanım süreçleriyle değerlendirilebileceği tespit edilmiştir. Sonuç olarak, stabilize arıtma çamurunun çevre ve insan sağlığı açısından güvenli bir şekilde yönetilebileceği ve sürdürülebilir, çevre dostu bertaraf veya geri kazanım seçeneklerine entegre edilebileceği belirlenmiştir.

The aim of this study is to determine the technical and environmental suitability of the stabilized sewage sludge obtained from the Niksar Wastewater Treatment Plant in the Niksar district of Tokat province, and to evaluate safe disposal or recovery options. Analyses conducted on the stabilized sludge sample included parameters such as heavy metals (Pb, Cd, Cr, Cu, Ni, Zn, Hg), organic pollutants (PAH, PCB, PCDD/F), pH, moisture content, dry matter, organic matter, nitrogen, phosphorus, and E. coli, in accordance with the "Regulation on the Control of Sewage Sludge for Use on Soil" (2010). The results showed that the sludge does not pose an environmental risk in terms of heavy metals and organic pollutants, although the E. coli level was slightly above the permissible limit, indicating the need for additional stabilization. According to the evaluation carried out in line with Annex 3/B of the Waste Management Regulation, the physicochemical properties and heavy metal levels of the stabilized sludge were found to be below the limits for non-hazardous waste (Class II), although it did not qualify as inert waste. In toxicity tests, the fish bioassay (ZSF = 8) showed no toxic effect, while in the Daphnia magna test, toxic effects were observed at 100%, 50%, and 25% eluat concentrations, as all individuals were inhibited (immobile); however, at 12.5% and lower diluted solutions, no toxic effect was detected since all individuals remained mobile. Furthermore, within the framework of the Regulation on Landfilling of Waste, it was determined that the sludge could be disposed of in a Class II landfill or evaluated through alternative recovery processes.In conclusion, it has been determined that stabilized sewage sludge can be safely managed in terms of environmental and human health, and it can be integrated into sustainable and environmentally friendly disposal or recovery options. In conclusion, it has been determined that stabilized sewage sludge can be managed in a manner that is safe for both the environment and human health, and can be incorporated into sustainable and eco-friendly disposal or recovery practices."