اإلعجاز القرآني في ظاهرة الترادف سورة البقرة أنموذجا
Yükleniyor...
Tarih
2022
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Aksaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
"Kur'ân Âyetlerindeki Eş Anlamlılık Olgusunun Belâgî İ'câz Yönü: Bakara Suresi Örneği" başlıklı bu çalışmada hem tefsir hem de belagât ilminin alanına giren önemli bir konu ele alınmıştır. Araştırma önsüz, giriş, üç bölüm ve sonuçtan oluşmaktadır. Araştırmada yakın anlamlılık/eş anlamlılık kavramları hakkında detaylı bilgi verilmiş, bu kelimelerin aynı itibar ile aynı anlamı ifade eden sözcükler olduğu ortaya konmuştur. Bunun yanı sıra eş anlamlılık olgusu hakkında Arap dilbilimcilerin tartışmalarına yer verilmiş, bu olgunun i'câzü'l-Kur'ân ile ilişkisine temas edilmiştir. Araştırmada yer verilen bu teorik bilgilerin Bakara suresi üzerinde pratik yönden uygulaması yapılmıştır. Bu bağlamda Bakara suresi üzerinde yapılan incelemeler sonucu Kur'ân âyetlerinde kullanılan eş anlamlılık olgusunun i'câzın zirvesinde olduğu anlaşılmıştır. Öyle ki, kullanılan sözcüklerden bir tanesi bile değiştirildiğinde okuyucunun aldığı edebî zevk ortadan kalkacak, dinleyicinin duyduğu aheng bozulacaktır. Araştırmada farklı tefsirler arası yapılan karşılaştırmada bazı tefsircilerin eş anlamlı kelimeleri açıklarken gerekli hassasiyeti göstermedikleri anlaşılmış, araştırmada bu hususa gerekçeleriyle yer verilmiştir. Araştırmanın ana hedefi Bakara suresinde eş anlamlı kelimeleri içeren Kur'ân âyetlerini tespit etmek ve bu sözcüklerin belâgî yönünü ortaya koymaktır. Bu hedefe ulaşmak için araştırmada analitik endüktif yönteme başvurulmuştur. Araştırmada şu sonuçlara ulaşılmıştır: Bakara suresinde eş anlamlı diyebileceğimiz yirmi yedi adet isim türünden kelime bulunmaktadır. Bu kelimeler şunlardır: eş-şekk-er-reyb, el-kalb-el-fuâd-es-sadr,. Fiil türünden ise şu kelimelerin eş anlamlı oldukları tespit edilmiştir: Enzele-nezzele, câe-etâ, kesebe-iktesebe.
The research tackles a topic of great importance in the science of Quranic rhetoric and the science of interpretation, and it consists of an introduction, a preface, three chapters, and a conclusion. It tries to clarify the meaning of the phenomenon of synonymy in the sense of convergence in the meaning and to show the difference and non-harmony among Arabic linguists and scholars of interpretation. The research also displays the relationship between this phenomenon and Quranic Eijaz. Further, Synonymy in brief, means a single word that refers to a mono semantic item after it has been applied to Surat Al-Baqarah, and this unique phenomenon in Holy Quran has reached its peak of 'eijaz' in a way that if a single utterance is substituted by another one, a misbalance will be noticed by the readers and listeners, and examples of this include the synonymous words in the Surat Al-Baqarah. It became clear through comparing the interpretations that there is no accuracy by some scholars in interpreting some synonymous items in the same Surah. So, depending on that, the researcher raises some problematic questions such as: What are the Quranic verses that contain the synonymous utterances in the term on convergence in Surat Al-Baqarah? And what's the rhetorical sense in them? To reply to these problems, the inductive-analytical method was utilized. The research reached the following conclusions that could be jotted down as follows: 1- The differences between the names that are thought to be synonymous in Surat Al-Baqarah are Twenty-seven names including (shak and raib 'doubt', qalb, fouad -both referring to the heart- and sadr 'chest') 2- The differences between the verbs that appear to be synonymous in Surat Al-Baqarah including (anzala and nazzala 'sent down', ja'a and ata 'came', and kasaba and iktasaba 'earned / acqui
The research tackles a topic of great importance in the science of Quranic rhetoric and the science of interpretation, and it consists of an introduction, a preface, three chapters, and a conclusion. It tries to clarify the meaning of the phenomenon of synonymy in the sense of convergence in the meaning and to show the difference and non-harmony among Arabic linguists and scholars of interpretation. The research also displays the relationship between this phenomenon and Quranic Eijaz. Further, Synonymy in brief, means a single word that refers to a mono semantic item after it has been applied to Surat Al-Baqarah, and this unique phenomenon in Holy Quran has reached its peak of 'eijaz' in a way that if a single utterance is substituted by another one, a misbalance will be noticed by the readers and listeners, and examples of this include the synonymous words in the Surat Al-Baqarah. It became clear through comparing the interpretations that there is no accuracy by some scholars in interpreting some synonymous items in the same Surah. So, depending on that, the researcher raises some problematic questions such as: What are the Quranic verses that contain the synonymous utterances in the term on convergence in Surat Al-Baqarah? And what's the rhetorical sense in them? To reply to these problems, the inductive-analytical method was utilized. The research reached the following conclusions that could be jotted down as follows: 1- The differences between the names that are thought to be synonymous in Surat Al-Baqarah are Twenty-seven names including (shak and raib 'doubt', qalb, fouad -both referring to the heart- and sadr 'chest') 2- The differences between the verbs that appear to be synonymous in Surat Al-Baqarah including (anzala and nazzala 'sent down', ja'a and ata 'came', and kasaba and iktasaba 'earned / acqui
Açıklama
Anahtar Kelimeler
İ’câz, Eş Anlamlılık, Yakın Anlamlılık, Tefsir, Bakara Suresi, Rhetoric, Eijaz, Synonymy, Differences, Convergence, Surat Al-Baqarah, Interpretation
