Tez Koleksiyonu
Bu koleksiyon için kalıcı URI
Güncel Gönderiler
Öğe Serbest ve grekoromen stil erkek güreşçilerin duygusal yeme davranışları ve duygusal iştahlarının incelenmesi(Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2023) Karabacak, Kezban; Şahin, İbrahimBu çalışmanın amacı serbest ve grekoromen stil erkek güreşçilerin duygusal yeme davranışları ve duygusal iştahları arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırmaya serbest ve grekoromen stilde 2020/2021 sezonunda güreşen müsabık erkek güreşçiler oluşturmaktadır. Araştırmacı tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu ve Nolan ve arkadaşları (2010) tarafından geliştirilen, Demirel ve arkadaşları (2014) tarafından Türkçe'ye uyarlaması yapılan "Duygusal İştah Anketi" ve Doğan ve arkadaşları (2011) tarafından geliştirilen "Duygusal Yeme Ölçeği" kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen verilerin analizi SPSS 26 istatistik programı ile yapılmıştır. Sporcuların ikamet, eğitim, öğün, medeni durum, düzenli kahvaltı yapma ve ek takviye alma değişkenleri duygusal yeme ve duygusal iştah ölçeklerinde istatistiksel olarak anlamlı fark olmadığı görülmüştür (p>0.05). Duygusal iştah negatif durum ile gerginlik durumlarında yeme ve olumsuz duygularla başa çıkabilmek için yeme arasında pozitif yönde bir ilişki vardır. Duygusal iştah pozitif durum ile kendini kontrol edebilme ve uyaran karşısında kontrol alt boyutlarında pozitif yönde anlamlı bir ilişki vardır. Duygusal iştah pozitif duygu ile gerginlik durumlarında yeme ve uyaran karşısında kontrol alt boyutlarında pozitif yönde anlamlı bir ilişki vardır. Duygusal iştah negatif duygu ile gerginlik durumlarında yeme, olumsuz duygularla başa çıkabilmek için yeme, kendini kontrol edebilme ve uyaran karşısında kontrol arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Bu sonuçlara göre sporcuların duygusal yeme ve duygusal iştahları herhangi bir değişkene göre değişmemektedir.Öğe Bariatrik cerrahide fiziksel aktivite ve beslenme tutumunun değerlendirilmesi(Aksaray Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2021) Ilıkkan Şavluğ, Cansu; Sevindi, TarıkBu araştırmada; bariatrik cerrahi sonrası hastaların sağlıklı beslenme tutumları ve fiziksel aktivite düzeylerinin bazı biyokimyasal bulgular ve antropometrik ölçümler ile ilişkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışmaya 18-65 yaş aralığındaki, post-op 12-36 ay arasında olan 95 hasta dahil edildi. Kişilere "Sağlıklı Beslenme Tutum Ölçeği'' ve '' Birinci Basamak İçin Fiziksel aktivite Anketi'' uygulandı. Fiziksel aktivite ölçeğinden hesaplanan değerlere göre hastaların %56,8'i inaktif, %33,7'si normal ve %9,5'i aktif düzeyde fiziksel aktiviteye sahiptir. Bariatrik cerrahi obeziteden kurtarsa dahi fiziksel inaktivite devam etmektedir. Sağlıklı beslenmeye ilişkin tutumlara bakıldığında hastaların %58,9'u yüksek düzeyde beslenmeye %28,4'ü ideal düzeyde yüksek, %12,6'sı orta düzeyde sağlık beslenmeye sahip oldukları görülmektedir. Ameliyat öncesi ve sonrası ölçülmüş BKİ, ağırlık, AST, ALT, trigliserit, HOMA IR, yağ kütlesi, vücut yağsız kütle, kas kütlesi, yağ yüzdesi değerleri anlamlı bir biçimde düşüktür (p<0,05). Yağ kütlesinin yanında kas kütlesinin de azalmasının fiziksel inaktiviteden kaynaklanabileceği düşünülmektedir. Toplam kolesterol düzeylerinde anlamlı bir farklılık görülmezken (p>0,05), HDL kolesterol ve LDL kolesterol ameliyat öncesine göre anlamlı bir şekilde yüksektir (p<0,05). LDL kolesterole ameliyat sonrası erken ve geç dönem şeklinde tekrardan bakılması gerektiği düşünülmektedir. İnaktif olan kişilerin aktif fiziksel aktivite düzeyine sahip kişilere göre olumlu beslenme düzeyleri anlamlı biçimde daha düşüktür (p<0,05). BKİ değişimi beslenme tutum düzeylerine göre istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık göstermemektedir. Ameliyat sonrası yağ, kas kütle kaybı ve BKİ aktif ve inaktif gruplara göre istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık göstermemektedir (p>0,05). Sonuç olarak çalışmamızdan aldığımız veriler doğrultusunda bariatrik cerrahi sonrası fiziksel aktivite artırılmalı, egzersiz reçeteleri oluşturulmalı ve bu konuda eğitimler verilmelidir.Öğe Okçuluk sporunda kondisyon çalışmalarının nişan alma ve atış performansına etkisi(Aksaray Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2021) Bayram, Ertuğrul; Sevindi, TarıkBu çalışmanın amacı; Okçuluk sporunda kondisyon çalışmalarının nişan alma ve atış performansına etkisinin araştırılmasıdır. Çalışmamıza Aksaray Üniversitesinde öğrenim görmekte olan aktif olarak okçuluk sporu ile uğraşan, müsabakalara katılan 12 okçuluk sporcusu ( 5 Kadın; Yay türü: 3 klasik yay 2 makaralı yay, Yaş:22,00±1,58 yıl, Boy:166,40±3,78 cm, Vücut ağırlığı: 58,20±4,03 kg, Spor yaşı:4,60±1,14 yıl. 7 Erkek; Yay türü: 4 klasik yay 3 makaralı yay, Yaş: 21,14±1,22 yıl, Boy: 171,43±5,09 cm, Vücut ağırlığı: 76,00±5,63 kg, Spor yaşı:6,14±1,35 yıl) Araştırma grubu oluşturuldu. Sporculara normal antrenmanlarına ek olarak; 8 hafta, haftada 3 gün kondisyon antrenmanı uygulandı. Sporculara kondisyon antrenmanlarına başlamadan ön test ve 8 hafta sonunda son test uygulandı. Nişan alma testi: sporcuların yayı çektikten sonra kronometre ile 3 kez ölçüldü, en iyi olan test sonucu ön test ve son testlerde değerlendirmeye alındı. Atış puanı testi: TOF'da belirtilen 720 round üzerinden 2 x 36 toplam 72 ok ve 720 puan üzerinden puanlama yapılarak gerçekleştirildi. Her sette 6 ok atıldı. 6 set 2 devre olarak test alındı. Her sette 240 sn. verildi, süre tamamlandıktan sonra gerçekleşen atışlar karavana olarak değerlendirildi ve karavana olan her ok en yüksek puanlardan sıraya göre düşüldü. İstatistiksel olarak okçu sayısının 30'un altında olması sebebi ile parametrik olmayan testler seçildi. Wilcoxon işaretli sıralar testi nişan alma testi son test lehine pozitif yönde farklılaşma olduğu anlaşılmaktadır.(p<0,05). Wilcoxon işaretli sıralar testi atış puanı testi son test lehine pozitif yönde farklılaşma olduğu anlaşılmaktadır. (p<0,05). Sonuç olarak yapılan bu çalışma neticesinde, Okçuluk sporunda kondisyon çalışmalarının nişan alma ve atış performansına etkisinin olduğu görülmektedir.Öğe Sekiz dokuz yaş grubu kız ve erkek çocukların psikomotor gelişim düzeylerinin TGMD-II testine göre araştırılması(Aksaray Üniversitesi Sağlık Bilimler Enstitüsü, 2020) Çalışkan, Osman; Süel, EminBu çalışmanın amacı; Yozgat İli Akdağmadeni İlçesi örneğindeki sekiz ve dokuz yaş grubu kız ve erkek çocukların motor gelişim düzeylerinin araştırılmasıdır. Araştırmaya Yozgat İli Akdağmadeni İlçesi, 75.yıl Cumhuriyet İlköğretim Okulunda I. Kademe 3.ve 4. Sınflarda okuyan sekiz yaş grubunda 60 (30 kız-30 erkek), dokuz yaş grubunda 60 (30 kız-30 erkek) olmak üzere 120 öğrenci örneklem olarak katıldı. Çalışmaya katılan çocuklara TGMD-II testi uygulandı. TGMD-II de alt testler olarak; temel lokomotor beceriler (koşu, gallop, sek sek, sıçrama, durarak uzun atlama, kayma) ve obje kontrol becerileri (durarak top sürme, sopayla topa vurma, yakalama, duran topa ayakla vurma, bel seviyesi üzerinde atış, bel seviyesi altından atış) ölçüldü. Ölçümler tüm çocuklarda ikişer tekrar halinde uygulatılarak başarılı olduğu ve olmadığı beceriler belirlendi. Başarılı olduğu becerilere 1, başarısız olduklarına ise 0 puan verilerek beceriye ait toplam başarı durumu belirlendi. Verilerin çözümlenmesinde gruplara ait verilerin normal bir dağılıma sahip olup olmadığını belirlemede Kolmogorov-Simirnov ve Spahiro-Wilk normallik testleri uygulandı. Sonra gruplar arasında bir fark olup olmadığını belirlemek için ?=0.05 anlamlılık düzeyinde Çift yönlü varyans analizi testi (Two way ANOVA) uygulandı. Önemli bulunan farklılıklar için ikinci seviye testi olarak Tukey's HSD testi uygulandı. Test sonuçlarında TGMD-II lokomotor alt test puanları, obje kontrol alt test puanları ve TGMD-II toplam puanları bakımından; 9 yaş grubunda kız ve erkek çocukların puanları 8 yaş grubu kız ve erkek çocukların puanlarından anlamlı bir şekilde yüksek olduğu tespit edilmiştir (p<0,05). Bilimsel çalışmalarda yaygın olarak kullanılan TGMD-II testi uygulanarak bir yandan Türk çocukları için normların oluşmasına katkı sağlanırken, diğer yandan öğrenciler arasında cinsiyete ve yaşa bağlı olarak temel motor özellikler gözlenebilecektir.
