Tez Koleksiyonu

Permanent URI for this collection

Recent Submissions

Now showing 1 - 4 of 4
  • Item
    Glioblastoma'da MGMT inhibitörü Diethylamine nonoate'nin epitelyal mezenkimal geçişe etkisi
    (Aksaray Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2024) Kılıç, Şuayip; Taşpınar, Mehmet
    Glioblastoma, en agresif ve en malin (grade IV) beyin tümörüdür. Glioblastoma, mevcut terapötik yaklaşımlara direnç gösterir ve bu nedenle kötü bir prognoza sahiptir. Glioblastomada kemoterapötik direncin en büyük nedeni MGMT proteinidir. MGMT inhibisyonuyla TMZ temelli alkilasyon tedavisinin başarısının artması beklenmektedir. Dietilamin NONOate (DEA/NO), nitrik oksit (NO) salınımı yapabilen bir MGMT inhibitörüdür. NO'nun, glioma hücrelerinin büyüme, invazyon, farklılaşma ve terapötik direnci etkileyebileceği belirtilmektedir. Glioblastomada terapötik dirence neden olan hücresel olaylardan biri de Epitelyal Mezenkimal Geçiş (EMT)'tir. DEA/NO'nun kanser hücrelerinde EMT yolağı üzerine etkisi bilinmemektedir. Bu tez çalışmasında DEA/NO'nun glioblastoma hücrelerinde EMT sürecinde rol alan genlerin ekspresyonuna olan etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Bu amaçla T98G ve U-87 MG hücre serisi kullanılmıştır. DEA/NO'nun glioma hücrelerindeki sitotoksisitesi MTT ile belirlendikten sonra hücre göçüne etkisi yara iyileşmesi testi ile belirlenmiştir. DEA/NO'nun EMT yolağında yer alan genlerin ekspresyonlarına olan etkisi qRT-PZR ile saptanmıştır. Elde edilen verilerin değerlendirilmesi amacıyla IBM SPSS Versiyon 20.0. kullanılmıştır. Sitotoksisite sonuçlarına göre U-87 MG hücre serisi T98G'ye göre daha duyarlı bulunmuştur.U87-MG hücre serisinde DEA/NO'nun hücre göçüne etkisi T98G hücre serisine göre daha yüksek bulunmuştur. DEA/NO, T98G ve U-87 MG hücre serisinde EMT genlerinin ekspresyonunu istatistiksel açsından anlamlı düzeyde azaltmıştır (p<0.05). DEA/NO glioma hücrelerinde EMT'yi indüklememektedir ve EMT genlerinin ekspresyonunu azaltmasıyla kemoterapötik ilaçlarla birlikte kullanım potansiyeline sahip olabilir. Çalışmamız, DEA/NO'nun EMT sürecini tetikleyen genlerin ekspresyonlarına olan etkisini araştıran literatürdeki ilk çalışmadır.
  • Item
    Glioblastoma kanser hücrelerinde Lomeguatrib'in epitelyal mezenkimal dönüşümdeki rolü
    (Aksaray Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2024) Sert, Emre; Taşpınar, Mehmet
    Glioblastoma, küratif tedavisi olmayan en malign beyin tümörüdür. Glioblastoma tedavisinde yeni ve etkin tedavi protokolleri geliştirme çalışmaları devam etmektedir. Glioblastomada alkilasyon temelli tedavideki kemoterapötik direnç çoğunlukla MGMT isimli proteinden kaynaklanmaktadır. Bu nedenle MGMT inhibitörleri kullanılarak kemoterapiye duyarlılığın arttırılması hedeflenmektedir. Lomeguatrib, bu MGMT inhibitörlerlerinden biridir. Kanserde terapötik direnç yolaklarından biri de Epitelyal Mezenkimal Geçiş (EMT) mekanizmasıdır. EMT ile hücreler göç kabiliyeti yüksek invaziv bir karakter kazanarak tedavide dirence neden olmaktadır. Terapötik direncin azaltılması amacıyla kullanımı planlanan lomeguatribin EMT sürecindeki rolü bilinmemektedir. Bu tez çalışmasında lomeguatribin glioblastoma hücrelerinde EMT sürecini tetikleyip tetiklemediğinin araştırılması amaçlanmıştır. Bu amaçla T98G ve U-87 MG hücre serisi kullanılmıştır. Lomeguatribin glioma hücrelerindeki sitotoksisitesi MTT ile belirlendikten sonra lomeguatribin hücre göçüne etkisi yara iyileşmesi testi ile belirlenmiştir. Lomeguatribin EMT yolağında yer alan genlerin ekspresyonlarına olan etkisi qRT-PZR ile belirlenmiştir. Elde edilen verilerin değerlendirilmesi amacıyla IBM SPSS Versiyon 20.0. kullanılmıştır. Sitotoksisite sonuçlarına göre U-87 MG hücre serisi T98G'ye göre daha sensitif bulunmuştur. U- 87 MG hücre serisinde lomeguatribin hücre göçüne etkisi T98G hücre serisine göre daha yüksek bulunmuştur. Lomeguatrib, MGMT ekspresyonu pozitif olan T98G hücre serisinde EMT genlerinin ekspresyonu istatistiksel açısından anlamlı düzeyde azaltırken (p<0.001) MGMT ekspresyonu negative olanU-87 MG hücre serisinde ise istatistiksel açsından anlamlı düzeyde arttırmıştır (p<0.001). Lomeguatrib U-87 MG glioma hücresinde EMT yolağını tetikleyebilmektedir. Lomeguatrib MGMT ekspresyonu olan ve olmayan hüre serilerinde farklı fizyolojik etkiler gösterebilmektedir. Lomeguatiribin klinik kullanımında MGMT proteinin varlığına ve olası EMT etkisine dikkat edilmelidir. Çalışmamız, lomeguatribin glioma hücre serisinde EMT genlerinin ekspresyonu arttırdığını gösteren literatürdeki ilk çalışmadır.
  • Item
    Kasık fıtığı (inguinal herni) gözlenen çocuklarda eln (elastin) geni g28197A>G mutasyonunun araştırılması
    (Aksaray Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2024) Yavuz, Melda; Rüstemoğlu, Aydın
    Fıtıklar önemli bir sağlık sorunu olup her yaşta gözlenebilen bir sorundur. Karın duvarı fıtıklarının her yaşta görülme olasılığı %1.7 olup, bu fıtıkların da yaklaşık %75'i kasık fıtıklarıdır. Çocuklarda en sık gözlenen cerrahi sorunlardan biri olup, zamanında doğan bebeklerde görülme sıklığı % 1-5 olarak tahmin edilmektedir. Kasık fıtığının potansiyel kalıtım modeli hala belirsizdir. Yapılan sınırlı sayıda çalışmalarda ELN genindeki yanlış anlamlı g28197A>G mutasyonunu kasık fıtığıyla yüksek düzeyde ilişkili olduğu bildirilmiştir. Literatürdeki sınırlı sayıda yapılan çalışmalar kasık fıtıklarının genetik temelleriyle ilgili bazı kanıtlar sunsa da bu konudaki bilgilerimiz hala çok yetersizdir. Hedeflenen bu çalışmamızda çocuklarda kasık fıtığı oluşumuyla ilişki olabileceği düşünülen ELN genindeki g28197A>G mutasyonların araştırılması amaçlanmıştır. Bu kapsamda, Aksaray Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalına başvuran kasık fıtığı tanısı almış 142 hastadan ve kasık fıtığı açısından sağlıklı 148 kontrol gönüllülerinden alınan kan örneklerinden DNA izole edilmiştir. Elde edilen DNA'lar kullanılarak ELN genindeki g28197A>G mutasyonlarının Gerçek Zamanlı PCR (Real Tima PCR) ile genotiplemesi yapılmıştır. Elde edilen genotip dağılımları hasta ve kotrol grupları için ayrı ayrı hesaplanarak karşılaştırması yapılmıştır. Çalışmamızda ELN geni g28197A>G mutasyonu genotip dağılımı GG, GA ve AA genotiplerinin hasta ve kontrol grupları için sırasıyla %55.63, %37.33 ve %7.04; ve %39.19, %49.32 ve %11.49 olarak tespit edilmiştir. Bu lokus için GG genotipi hasta grubunda kontrole nazaran anlamlı olarak yüksek (p=0.007; OR,95%CI=1.95, 1.22-3.10) tespit edilmiştir. Allel sıklığı açısından bakıldığında da G alleli kasık fıtığı hastalarında yüksek tespit edilmiştir (p=0.007; OR,95%CI=1.64, 1.15-2.34). Elde ettiğimiz sonuçlar ELN geni g28197 lokusunun çocukluk çağı kasık fıtığı oluşumu ile ilişkili olabileceğini göstermektedir.
  • Item
    Fare karaciğerinde ve beyninde MsrB1,, kaspaz-3 ve Gadd4545 ekspresyonuna selenyum metiyoninin etkisi
    (Aksaray Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2024) Polat, Hatice Sema; Turhan, Ahmet Bülent
    Selenyum (Se), esas olarak antioksidan özellikleri nedeniyle normal beyin fonksiyonunu koruyan önemli bir eser elementtir. Araştırmalar Se'nin karaciğeri koruma yeteneği de dahil olmak üzere çeşitli biyoaktivitelere sahip olduğunu göstermektedir. Doğal bir organik Se bileşiği olan selenometiyonin (Se-Met), Se'nin ana kimyasal formudur ve yüksek biyoyararlanım, düşük toksisiteye sahip olması nedeniyle de son yıllarda Se çalışmalarında daha çok kullanılmaktadır. Bu çalışmada farenin karaciğerinde ve beyninde MsrB1, Caspase-3 ve Gadd45 genlerinin ekspresyonuna Se metioninin etkisi incelendi. Genlerin ekspresyonunu analiz etmek için SYBR Green gerçek zamanlı polimeraz zincir reaksiyonu (RT-PCR) yöntemi kullanıldı. İstatistiksel veri analizi grafiğini GraphPad Software Inc. Prism 6 yazılımlı bir bilgisayar programı kullanılarak yapıldı. Araştırmamızın bulgularına göre SeMet'in farenin kareciğerinde ve beyninde bu genlerin ekspresyonunda anlamlı değişiklikler tespit edilmiştir. Farenin karaciğerinde ve beyninde bu genlerin ekspresyonuna SeMet'in etkisi ilk kez incelenmiştir. Elde ettiğimiz verilerin revize edilmesi daha geniş çalışmalarla doğrulanması gerekmektedir.