Yazar "Saydam, Faruk" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    Impact of tannic acid on blood pressure, oxidative stress and urinary parameters in L-NNA-induced hypertensive rats
    (Springer, 2015) Coşan, Didem Turgut; Saydam, Faruk; Özbayer, Cansu; Doğaner, Fulya; Soyocak, Ahu; Güneş, Hasan Veysi; Değirmenci, İrfan; Kurt, Hülyam; Üstüner, Mehmet Cengiz; Bal, Cengiz
    Hypertension is a major health problem with increasing prevalence around the world. Tannic acid is water-soluble polyphenol that is present in tea, green tea, coffee, red wine, nuts, fruits and many plant foods. It has been reported to serve as an antioxidant or a pro-oxidant depending on the type of cells and its concentration. The purpose of our study was to evaluate the effect of tannic acid on systolic blood pressure, oxidative stress and some urinary parameters in the rat model of essential hypertension. Blood pressures of all rats were measured using the tail-cuff method. The nitric oxide synthase inhibitor N (omega)-nitro-L-arginine was administered orally at a dose of 0.5 g/l/day for 15 days to rats in order to create an animal model of hypertension. Tannic acid was intraperitoneally injected at a dose of 50 mg/kg for 15 days. Superoxide dismutase, catalase activity and the concentration of malondialdehyde (MDA) were determined in blood plasma and homogenates of heart, liver and kidney. In order to evaluate renal functions, urine pH, urine volume, urine creatine, uric acid, and urea nitrogen values were measured. Compared with the hypertension group, a decrease in MDA concentrations of heart tissue (p < 0.01), urea nitrogen values (p < 0.01) and urine volumes (p < 0.001) were established in hypertension + tannic acid group. There was also a decrease in blood pressure values (20th and 30th days) of this group, but there was no a statistical difference according to hypertension group. The findings of our research show the effect of tannic acid in lowering blood pressure in hypertensive rats.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Postmenopozal Osteoporozda Paraoksonaz 1 L55M ve Q192R Polimorfizminin ilişkisinin değerlendirilmesi
    (Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, 2020) Özgen, Merih; Turgut Coşan, Didem; Atik, Zeliha; Saydam, Faruk; Çolak, Emine; Soyocak, Ahu; Doğaner, Fulya; Berkan, Funda; Değirmenci, İrfan; Mutlu, Fezan
    Osteoporoz, toplumda yaygın görünen, kemik mikro mimarisinde bozulma ve düşük kemik kütlesi ile karakterize sistemik bir hastalıktır. Çalışmamızın amacı paraoksonaz (PON1) geninin 584A>G(Gln192Arg) ve 172T>A(Leu55Met) polimorfizmleri ile postmenopozal osteoporoz ile ilişkisinin olup olmadığını saptamaktır. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı Kliniği’nde takipli 143 postmenopozal osteoporozu olan ve 102 sağlıklı kadın çalışmaya dahil edildi. Çalışma retrospektif olarak planlandı. Genotipler alel-spesifik DNA primeri ve floresan özellikli DNA probu kullanılarak qPCR cihazında (The Applied Biosystems® StepOne™) belirlendi. PON1 584A>G polimorfizminin genotip ve alel frekanslarında gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (p=0.362 ve p=0.318). PON1 172T>A polimorfizminin genotip ve alel frekansları karşılaştırıldığında ise, sağlıklı bireylere göre postmenopozal osteoporozu olanlarda T alelinin istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulunduğu (sırasıyla p<0.001, p<0.001) gözlendi. Çalışmamızda PON1 172T>A(Leu55Met) gen polimorfizmi ile postmenopozal osteoporoz arasında ilişki olduğu gösterildi.