Yazar "Karademir, Alper" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 2 / 2
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe 1961 Anayasası’nın türk kamu yönetimine etkilerinin devlet memurluğu kavramı üzerinden incelenmesi(Aksaray Üniversitesi, 2023) Karademir, Alper; Tok, NafizGünümüzde kamu personel rejimi ile ilgili yapılan tartışmaların medyada, siyasette, bürokraside kısacası hemen her mecrada artan bir ivmeyle sürdürüldüğünü görmekteyiz. Uzun yıllardır siyasetçiler bu konu ile ilgili reformist bir bakış açısıyla köklü değişiklikler yapılması gerektiğini savunmaktadırlar. Süregelen bu tartışmaların yanında bununla ilgili çeşitli raporlar ve karar taslakları da kamuoyu ile paylaşılmaktadır. Kamuoyunda yapılan tartışmaları daha iyi anlayabilmek ve bilimsel bir düzlemde yürütebilmek için, daha ötesi mevcut mevzuatın eleştirisinde objektifliği sağlayabilmek için yürürlükte bulunan 1965 Tarihli 657 Sayılı Devlet Memurları Kanununun ruhunu, dönemin koşullarını da göz önünde bulundurarak anlaşılması gerektiği kanısındayız. Bu noktadan hareketle söz konusu bu dönem tarihsel ve felsefi bir bakış açısıyla irdelenecektir. Bu çalışma özü itibariyle 27 Mayıs İhtilalinin ürünü olmasına rağmen literatürde özgürlükçü ve sosyal yönü ağır basan bir Anayasa olarak nitelenen 1961 Anayasası’nın getirilerinin Türk Kamu Personel Rejimi üzerine yansımalarını incelemeyi amaçlamaktadır. Çalışmamızın temel amacı yukarıda sözü edilen özgürlükçü ve sosyal anlayışın Türk Kamu Yönetiminin temel taşlarından birisini oluşturan kamu personeli ile ilgili mevzuatın şekillendirilmesinde etkili olup olmadığı hususu tartışılacaktır. Ortaya konulan bu amaca ulaşabilmek için öncelikle 1960 İhtilalinin vuku bulmasına neden olan faktörler incelenecek olup ardından 61 Anayasası’nın yürürlüğe girmesinden önce ve sonrasında yürürlükte bulunan kamu personeli ile ilgili mevzuat ele alınacaktır.Öğe AB üyesi üniter, bölgeli ve federal devletler ile Türkiye'de yerel özerkliğin yönetişim üzerine etkisi: Karşılaştırmalı bir analiz(Aksaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2024) Karademir, Alper; Tok, NafizToplumsal refahı arttırıcı devlet anlayışı yerini 1980 sonrası dönemde daha görünür hale gelen yerelleşme, yeni sağ, yeni kamu yönetimi, yönetişim gibi olgular etrafında, açıklık, hesap verebilirlik, katılımcılık, etkinlik, etkililik ve verimlilik gibi kavramlar ekseninde kurgulanmış daha çok denetleyicilik ve düzenleyicilik işlevlerine odaklanan sınırlı bir devlet anlayışına bırakmıştır. Bu dönüşüm, halka en yakın hizmet birimleri olarak kabul edilen yerel yönetimlerin, merkezi hükümetler karşısında özellikle idari ve hukuki anlamda daha güçlü hale getirilmesi yönünde bir eğilimin ortaya çıkmasına neden olmuştur. Yerel yönetimlerin güçlendirilmesiyle diğer bir ifadeyle daha özerk hale getirilmesi özellikle halkın ihtiyaç duyduğu hizmetlerin daha etkin ve etkili sunulmasına olumlu katkılar sağlayacağı düşüncesi Avrupa Birliği, Dünya Bankası, Birleşmiş Milletler gibi kurumlar tarafından büyük ölçüde kabul görmektedir. Yapılan bu çalışmada, önemi her geçen gün artan yerel yönetimlerin güçlendirilmesini amaçlayan yerel özerkliğin kavramsal çerçevesi, uluslararası bir belge olan Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartı bağlamında ele alınmış ve analiz edilmiştir. Öte yandan kamusal hizmetlerin etkin, etkili ve verimli sunulabilmesinde kritik önemi olduğu düşünülen yönetişim olgusu ise hizmetlerin belirlenmesi ve sunulması sürecine özel sektör, birey ve sivil toplum yapılarının da katıldığı bir sürece işaret etmektedir. Yönetişimin aynı zamanda merkeze ait yetkinin merkez dışında yer alan yerel yönetimler, sivil toplum örgütleri gibi yapılara yetki devrini içeren çok boyutlu bir yönetim stratejisi olarak sınırlı bir devlet aygıtına giden yolda önemli bir role sahip olduğu düşünülmektedir. Ayrıca yönetişim, merkeziyetçi devlet yapısını, yetki paylaşımı yoluyla zayıflatarak ya da daha yumuşak bir ifadeyle güç dengesini yerel yönetimler ve devlet dışı aktörlere doğru kaydırarak neolibereal anlayışa uygun olarak daha demokratik, etkin ve verimli bir yönetsel yapıyı amaçlamaktadır. Amaçları doğrultusunda yönetişim ve yerel özerklik olguları birlikte değerlendirildiğinde, bu iki olgu arasında hizmet sunumunda etkinlik, ekonomiklik, verimlilik, demokratik bir yönetsel yapı gibi benzerliklerin varlığı göze çarpmaktadır. Bu bağlamda, çalışmanın amacı, idari yapılarına göre kategorize edilen AB'ye üye (Fransa, Bulgaristan, Almanya, Belçika, İtalya ve İspanya) ve aday (Türkiye) ülkelerde 2008-2020 dönemi için yerel özerkliğin yönetişim üzerine etkisini panel veri analiz yöntemiyle incelemektir. Ayrıca çalışma kapsamında gerçekleştirilecek veriye dayalı analiz ile yerel özerkliğin uygulanma derecesinin ülkelerin idari yapılarına göre değişip değişmediğini de inceleyerek, literatüre ampirik bir katkı sunulması amaçlanmaktadır. Bu doğrultuda, ilk olarak Avrupa Konseyi tarafından yayınlanan Yerel Özerklik Endeksi'nden elde edilen verilerden faydalanılarak kurulan ampirik modelde yerel özerkliğe bağımsız değişken olarak yer verilmiştir. Ardından, kamusal alanda hizmet sunumunda etkinliğin, verimliliğin ve etkililiğin ne derece sağlandığını ölçümleyebilmek için Dünya Bankası tarafından 1999 yılından itibaren yayımlanan Dünya Yönetişim Göstergeleri'nden elde edilen veriler de modelde bağımlı değişken olarak kullanılarak analizler gerçekleştirilmiştir. Bu şekilde çalışmanın amacı olan yerel özerkliğin yönetişim üzerine etkilerini anlamaya yönelik bulgular elde edilmeye çalışılmıştır. Elde edilen bulgular genel olarak değerlendirildiğinde incelenen literatürle de uyumlu olarak, yerel özerkliğin yönetişim süreçlerini olumlu yönde etkilediği tespit edilmiştir. Bunun yanı sıra çalışma, taranan literatür dahilinde daha önce ampirik olarak analiz edilmediği görülen, yerel özerkliğin yönetişim üzerine etkilerinin ülkelerin idari yapılarına göre şekillenmediğini göstermektedir.
