Yazar "Elmas, Leman" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • [ X ]
    Öğe
    Genç Takım Sporcularında Anne-Baba Tutumları ile Prososyal ve Antisosyal Davranışlar Arasındaki İlişki: Kesitsel Araştırma
    (Türkiye Klinikleri Yayınevi, 2023) Orhan, Selman; Elmas, Leman; Atıcı, Ali Rıza; Erbaş, Mustafa Kayıhan; Karahan, Mustafa
    Bireyin davranışlarını belirleyen en önemli etkenler- den birinin aile olduğu bilinmektedir. Buradan hareketle bu çalışma- nın amacı, genç tak ım sporcularında algılanan anne-baba tutumlar ı ile prososyal ve antisosyal davranış ilişkisinin incelenmesidir. Gereç ve Yöntemler: Araştırma, ilişkisel tarama modelinde bir çal ışmadır. Araştırmaya farklı spor branşlarından (futbol, voleybol, basketbol, hent- bol) 13-17 yaş (X: 14,11±1,35), 156 erkek, 91 kadın olmak üzere top- lam 247 genç sporcu kat ılmıştır. Veri toplama arac ı olarak Sporda Prososyal ve Antisosyal Davranış Ölçeği ve Çocuk Yetiştirme Tutum- ları Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde; tanımlayıcı istatistikle- rin yanı sıra Pearson korelasyon katsay ısı tekniği, tek yönlü varyans tekniği ve bağımsız gruplar için t-testi analizinden yararlanılmıştır. Bul- gular: Genç takım sporcularının rakip ve takım arkadaşlarına yönelik prososyal davranış ortalamaları, antisosyal davranış ortalamalarına göre yüksektir. Çocuk yeti ştirme tutumlarında ise kabul/ilgi alt boyutlar ı- nın, sıkı denetim/kontrol alt boyut ortalama puanlar ından yüksek ol- duğu tespit edilmi ştir. Prososyal ve antisosyal davran ışlarda branşa ilişkin yapılan tek yönlü varyans analizi sonuçlarına göre spor branşları açısından anlamlı bir farklılığa rastlanmamıştır. Çocuk yeti ştirme tu- tumları ile sporda prososyal ve antisosyal davranış alt boyutları arasın- daki korelasyona göre ise prososyal ile baba kabul/ilgi aras ında, antisosyal ile anne s ıkı denetim/kontrol ve baba s ıkı denetim/kontrol arasında anlamlı düzeyde pozitif yönde ilişki saptanmıştır. Cinsiyet de- ğişkeninin sporda prososyal ve antisosyal davran ışlar üzerinde etkisi- nin olmadığı belirlenmiştir. Ayrıca yaş arttıkça hem prososyal hem de antisosyal davranışta artma oldu ğu belirlenmiştir. Sonuç: Kabul/ilgi boyutunda yer alan anne-babaların çocuklarının, sporun içerisinde pro- sosyal davranışlar sergiledikleri söylenebilir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Maksimal yoğunluklu beceri tabanlı antrenmanların kadın voleybolcularda yaşla ilişkili fiziksel performans özelliklerine etkisi
    (Aksaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2023) Elmas, Leman; Karahan, Mustafa
    Sporda beceri tabanlı antrenmanlar teknik beceri ve kondisyonel özelliklerin eş zamanlı gelişimine etkisinden dolayı antrenman verimliliği açısından önemlidir. Beceri tabanlı antrenmanların sporcuların fiziksel performans özellikleri üzerine etkisi ile ilgili birçok çalışma olmasına rağmen farklı yaş gruplarında, özellikle ergenlik dönemindeki kadın voleybolcularla ilgili kıyaslamalı bir çalışmaya bugüne kadar henüz rastlanılmamıştır. Bu nedenle, bu araştırmada maksimal yoğunluklu beceri tabanlı antrenmanların ergenlik dönemindeki kadın voleybolcuların fiziksel performans özellikleri üzerine etkileri ve bu etkilerin yaş grupları arasında farklı olup olmadığının belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya U19 (n=12), U17 (n=12) ve U15 (n=12) yaş grubundan en az iki yıl antrenman ve müsabaka tecrübesine sahip toplam 36 sağlıklı kadın voleybolcu gönüllü olarak katıldı. 12 haftalık hazırlık döneminde her gruba eş zamanlı olarak, takım antrenörlerinin gözetiminde, haftada üç gün, günde 90 dakika, maksimum yoğunlukta beceriye dayalı antrenman programı uygulandı. Antrenman programından bir hafta önce ve sonra birbirini takip etmeyen günlerde dikey sıçrama, sağlık topu atma, mekik, şınav, T-testi, 20 m mekik koşusu ve 6x35 m anaerobik sprint koşu (RAST) gibi bir dizi test uygulamaları gerçekleştirildi. Veriler, iki faktörlü varyans analizi (ANOVA) kullanılarak değerlendirildi ve yaşa bağlı ön test-son test değişiklikleri Pearson korelasyon katsayısı ile hesaplandı. Bu çalışma, fiziksel performans ölçümlerinde hem zaman (p<0.05) hem de grup (p<0.05) faktörleri açısından önemli farklılıklar olduğunu gösterdi. Antrenman programı sonrasında U15, U17 ve U19 gruplarının sırasıyla şınav hareketlerinde %13.89, %14.54, %15.16, mekik hareketlerinde %10.92, %13.24, %13, dikey sıçramalarında %5, %5.62, %5.31, patlayıcı güçlerinde %64.67, %70.66, %73.48, yön değiştirme yeteneklerinde %2.03, %2.08, %2.92, sağlık topu fırlatmalarında (%4.14, %5.16, %5.49), maks. VO2 %5.03, %7.03, %7.20 ve anaerobik güç değerlerinde %12.27, %17, %25 önemli şekilde iyileşmeler görüldü. Bunun yanı sıra, dikey sıçrama yüksekliği ve patlayıcı güç hariç, şınav (F= 567,2; r= .54, p<0.05), mekik (F= 826,1; r= .52, p<0.05), sağlık topu atma (F= 467,3; r= .60, p<0.05), yön değiştirme (F= 368,5; r= .39, p<0.05), maks.VO2 (F= 1760,2; r= .71, p<0.05) ve anaerobik güç (F= 417,4; r= .77, p<0.05) özelliklerin gelişiminde hem gruplar arasında (zaman x grup) hem de yaşla ilişki bakımından istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar vardı. Bu çalışmada, 12 haftalık maksimal yoğunluklu beceri tabanlı antrenmanın genç kadın voleybolcuların fiziksel performans özelliklerinin iyileşmesinde önemli bir etkisinin olduğu ve bu etkinin dikey sıçrama ve patlayıcı güç dışında test edilen tüm fiziksel performans özelliklerinde yaşla ilişkili olarak önemli şekilde farklılaştığının sonucuna varıldı. Bu çalışmanın bulguları, genç kadın voleybolculara yönelik antrenman programları tasarlanırken yaşa bağlı faktörlerin dikkate alınmasının önemli olabileceğini önermektedir.