Yazar "Arslan, Erdem" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim
    Öğe
    Could NCOA5 a novel candidate gene for multiple sclerosis susceptibility?
    (Springer Science and Business Media B.V., 2023) Rüstemoğlu, Hüsniye; Arslan, Erdem; Atasever, Sema; Çevik, Betül; Taşpınar, Filiz; Turhan, Ahmet Bülent; Rüstemoğlu, Aydın
    Multiple sclerosis (MS) is an inflammatory immune-mediated demyelinating disease that causes a challenging and disabling condition. Environmental and genetic factors play a role in appearing the state of the disease. Recent studies have shown that nuclear cofactor genes may play a role in the pathogenesis of MS. NCOA5 is a nuclear receptor coactivator independent of AF2 that modulates ERa-mediated transcription. This gene is involved in the pathogenesis of diseases such as psoriasis, Behcet’s disease, and cancer. Methods and results: We investigated the relationship between the rs2903908 polymorphism of the NCOA5 gene and MS among 157 unrelated MS patients and 160 healthy controls by RT-PCR. The frequencies of the CC, CT, and TT genotypes were 19.87%, 37.82%, and 42.31%, respectively, for the MS group and 5.63%, 43.75%, and 50.62%, respectively, for the control group. The CC genotype and the C allele were found to be significantly higher in the patient group (the p values were 0.0002 and 0.003, respectively). Conclusions: The fact that the CC genotype was found to be significantly higher in the patient group compared to the control group (p = 0.0002) and that it had a statistically significantly higher OR value (OR, 95% CI = 4.16, 1.91–9.05) suggests that the C allele may recessively predispose to MS for this polymorphism. These results suggest for the first time that the NCOA5 gene may have an effect on the occurrence of MS through different molecular pathways, which are discussed in the manuscript.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Does Zn-Mediated regulation of the Kynurenine Pathway provide the link between periodontal disease and diabetes
    (Springer, 2025) Afşar, Ebru; Doğan, Kadirhan; Arslan, Erdem; Eranil, Işıl; Oral, Neşe; Kuzzu, Kadir Bahadır; Ceylan, Tayfun; Öz, Mehmet
    It has long been known that there is a relationship between periodontal diseases and diabetes. The present study aimed to assess the effect of pancreatic zinc (Zn) levels on Kynurenin pathways (KP) and glucose homeostasis and the impact of Thymoquinone (TQ) in the periodontal disease animal model. Ten microliters of Porphyromonas gingivalis-lipopolysaccharide (P. gingivalis-Lps) (1 mg/ml) was injected at 48-h intervals into the palatal gingiva of rats, and TQ was given by oral gavage (10 mg/kg per day) for 2 weeks. Glucose homeostasis was assessed using the Homeostatic Model Assessment (HOMA-IR), and β-cell function (HOMA-β Levels). Kynurenine (KYN), Tryptophan (TRP), kynurenic acid (KYNA), quinolinic acid (QA), KYN 3-monooxygenase (KMO), kynureninase, interferon-γ (IFN-γ), insulin, ZIP10, and caspase-3 levels measured by the enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA). Zinc levels in the pancreas tissue and plasma samples were measured using a colorimetric method. Morphological changes in the pancreas were identified by hematoxylin and eosin staining, and X-ray radiography determined bone resorption in the maxillary bone. In the LPS group, pancreas ZIP10 and Zn levels increased, the KP pathway was altered to favor KYNA, and impaired glucose homeostasis was observed. TQ administration decreased pancreatic Zn levels, changed KP to favor QA, and improved morphological changes in the pancreas. During the progression of periodontal diseases, KP may be altered by Zn levels through ZIP10 in the pancreas, thereby impairing pancreatic function. Regulation of Zn levels may be key to shared pathways between periodontal diseases and diabetes.
  • Küçük Resim
    Öğe
    The growing problem: Antimicrobial resistance
    (Aksaray Üniversitesi, 2024) Arslan, Erdem
    Antimikrobiyaller, daha önce ölümcül ve bulaşıcı olduğu bilinen enfeksiyonların hızlı ve etkili bir şekilde tedavi edilmesini sağlayarak modern tıpta devrim yaratan ilaçlardır. Antimikrobiyaller sayesinde günümüzde insan ömrü 20. yüzyılın başlarına göre yaklaşık 30 yıl daha uzundur. Ancak dünya nüfusundaki artış, en yeni ilaçlara ulaşma isteği, antimikrobiyallerin dikkatsiz ve gereksiz kullanımı sonucunda 1945 yılından beri bilinen antimikrobiyal direnç sorunu 2000'li yılların başından itibaren önemli küresel halk sağlığı sorunlarından biri haline gelmiştir. Antimikrobiyal direnç, bakterilerin antimikrobiyal ajanların bakterisidal veya bakteriyostatik etkilerine karşı koyabilme yeteneği olarak tanımlanmaktadır. Antimikrobiyal dirençli patojenlerin artan prevalansı, kullanımdaki antimikrobiyallerin etkinliğini kaybetmesine neden olarak enfeksiyon tedavisinin başarısını azaltmaktadır. Antimikrobiyal direnç, hastanede yatış süresini, sağlık hizmetleri için harcanan iş gücünü ve enfeksiyonların mortalite ve morbiditesini artıran küresel bir sağlık sorunudur. Buna ek olarak, birçok ilaç üreticisi 1980'lerde ve sonrasında antimikrobiyal araştırma ve geliştirme çalışmalarını, yatırım getirisinin yetersiz olması nedeniyle tamamen sonlandırmıştır. Bu durum bir yandan dirençli patojenlerin yaygınlığını artırmakta, halen kullanılmakta olan antimikrobiyallerin etkinliğini azaltmakta ve klinik kullanımdan kaldırılmasına neden olmaktadır. Diğer yandan, klinik kullanıma yeni antimikrobiyallerin sunulmamasına neden olmaktadır. Etkili antimikrobiyal kemoterapi sağlamak ve direnci önlemek amacıyla DSÖ ve EMA, direncin belirlenmesi, izlenmesi ve antimikrobiyal direnç konusunda farkındalığın artırılarak önlem alınmasını içeren eylem planları hazırlamıştır.