Avrupa Birliği’nin arıcılık ve bal politikası (sürdürülebilir kooperatifçilik bağlamında Türkiye için bir değerlendirme)

Abstract

Amaç: Avrupa Birliğinin bal ve arıcılık politikaları hakkındaki bilgi seviyesini yükseltmek ve Türk politikalarının uyumunu sağlamaya katkıda bulunmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışmada arama, değerlendirme yöntemi uygulanmıştır. Bu şekilde AB mevzuatı, politikaları ve ulusal programlar incelenerek, Ülkemize bir örnek sunulmaya çalışılmıştır. Bulgular: AB Dünyanın ikinci büyük bal üreticisidir ve arı ürünleri ticaretinde önemli bir rol oynamaktadır. Arıcılık hemen hemen bütün ülkelerde yapılmaktadır, ancak üretim yöntemleri, hasıla ve şartlar farklılık göstermektedir. AB bu sektörü, pazarlanan bal ve üretimi artırmak amacıyla, ulusal arıcılık programları aracılığıyla desteklemektedir. Arıcılık ürünlerinin işlenmesi, sürdürülebilir büyümeye ve bu sektörün gelişmesine katkı sağlamaktadır. Arı kolonileri tozlaşma yoluyla çevreye önemli katkılar sunmaya devam etmekte, böylece kırsal alanların kalkınmasını da desteklemektedir. Ülkemizde arıcılık önemli ve yaygın bir faaliyet olmasına karşın, ekonomi içindeki payı AB Ülkelerinde ve ABD’de olduğu kadar değildir. Sonuç: AB mevzuatı ve AB Üye Ülkelerinde uygulanmakta olan 3 yıllık ulusal programlar incelenmiş, bu programların Ülkemizde uygulanabilmesi için politika belirleyicilere ışık tutulmaya çalışılmıştır. AB Ülkelerinde uygulanmakta olan 3 yıllık programların Ülkemizde uygulanması halinde hem söz konusu mevzuata uyum sağlanmış olacak, hem de kooperatifçiliğin sürdürülebilirliği ile sektörün gelişmesine katkı sağlanacaktır.

Aim: The aim of this work is, improvement of knowledge level of the EU’s bekeeping and honey policies and helping adoption of the Turkish policies to the EU. Material and Method: In this study, exploration, evaluation methods have been applied. Fort this aim, EU legislation, policies and national programs have been examined and attempted to present an example to our country. Finding: The European Union is the world’s second honey producer, and plays an important role in the trade of apiculture products. Beekeeping is practiced in all EU Member States without exception, being characterised by the diversity of production conditions, yields and beekeeping practices. The EU supports this sector through national apiculture programmes in order to improve the production and marketing of honey. Progressing apiculture will contribute to the sustainable growth and development of this sector, bee colonies will continue to act as the providers of important environmental service through pollination, while beekeeping will support the development of rural areas. Beekeeping is a common and important activities in our country, but the share of the economy is not as well as in EU countries and in the United States. Conclusion: EU legislation and 3-year national programs being implemented in the EU Member States examined and have been tried to enlighten to the way of policy makers. If the 3-year program is implemented in Turkey like in the EU, harmonization of the legislation will be realised and will contribute to the development of our sector via sustainable cooperatives at the same time. Keywords: EU, Beekeeping, Honey, Policies, Turkey, Cooperation, Sustainability.