Kurt, GülşahSevgi, Fatih2021-08-112021-08-112017114Z693https://hdl.handle.net/20.500.12451/8486*Proje No: 114Z693Bu projede; yeni tiyoürefurazan bileşiklerinin, sentez çalışmaları yapılmıştır. Bu amaçla literatür de sık karşılaşılmayan yeni ve toksik olmayan bir metotla, çıkış maddesi olan dikloroglioksimin sentezi, yüksek verimle gerçekleştirilmiştir. Dikloroglioksimin çözelti ortamında sodyum karbonatla muamelesiyle elde edilen oldukça reaktif ?di-siyan-dioksit? ile ticari olarak temin edilen veya yeni sentezlenen tiyoürelerin, oksimlenme reaksiyonları çalışılmıştır. Çalışmalar neticesinde; sadece ticari tiyoürelerden ?N,N?-difeniltiyoüre? bileşiğinin dioksimi literatürün aksine düşük verimlerle elde edilebilmiştir. Tiyoürelerin, sodyum asetat, sodyum karbonat, sodyum bikarbonat, trietilamin gibi farklı baz türleri, tetrahidrofuran, etanol, diklorometan, asetonitril gibi farkli çözücü ortamları ve farklı sıcaklık koşulları altında çok sayıda oksimleme deneyleri yapılmıştır. Bu denemelerden sadece yeni sentezlenen tiyoüre türevlerinden (T1) maddesinin dioksimi elde edilmiştir. Yapılan denemelerden tiyoürelerin kükürt atomuyla dikloroglioksim arasında meydana gelebilecek etkileşimlerle bozulmalara uğradığı düşünülmektedir. Özellikle erime noktaları yüksek çözünmeyen ürünlerin izole edilmesi ve aynı zamanda elementel ve spektroskopik verilerdeki tutarsızlıklar, polimerleşme ürünlerinin oluştuğunu düşündürmektedir. Elde edilen dioksimlerin hedeflenen furazanlara dönüştürülmesi için mikrodalga dehidrasyon metotlarından faydalanılmıştır. Dioksimlerin kapalı kapta ve yüksek sıcaklık altında bazik dehidrasyonundan sonuç alınamazken çözücüsüz ortamda silika jel destek ortamında mikrodalga dehidrasyonundan hedeflenen tiyoürefurazan bileşiklerinden ?4,6-difenil-4H-imidazo[4,5-c][1,2,5]okzadiazol- 5(6H)-tiyon? elde edilmiştir. Ayrıca hedeflenen tiyoüre- furazanların oksimlenme gerektirmeyen sentezi için alternatif yollar da denenmiştir. Bunun için literatürlerde tiyoürelerin diaminlerle olan kondensasyon reaksiyonları model alınarak denemeler yapılmıştır. Diamin bileşiği olarak diaminofurazan sentezlenmiş ve CS2 ve diğer tiyoürelerle kondensasyon çalışmalarına yoğunlaşılmıştır. Fakat izotiyosiyanatlar ile diaminofurazanın etkileşimi dışında, diaminofurazanın kararlılığı ve düşük reaksiyon kabiliyeti tiyoürelerin diaminofurazanla kondensasyon ürünleri oluşturmasını engellemiştir. Elde edilen tiyoürefurazan bileşiğinin biyolojik aktivitesi ise disk diffüzyon ve broth mikrodilüsyon metotları kullanılarak yapılan antibakteriyel etki çalışmalarıyla ortaya konmuştur. N,N?-difeniltiyoüre bileşiğinden elde edilen tiyoürefurazan, öncülü olan dioksime göre test edilen bakteriler üzerinde daha etkili olduğu bulunmuştur. KaynakçaProjeden Çıkan YayınlarProjenin AtıflarıIn this project; new thioureafurazan compounds synthesizing study have been performed. For this purpose, dichloroglyoxim, the starting material, was synthesized with high efficiency by a new, non-toxic method which is not frequently encountered in the literature. Oximation reactions of commercially available or newly synthesized thioureas with highly reactive “di-cyanide dioxide” obtained by treatment with sodium carbonate and dichloroglyoxime in solution, have been studied. As a result of the work, only the dioxime of the "N, N'-diphenylthiourea" compound, which is one of the commercial thioureas, could be obtained with low yields, unlike the literature. Numerous oximation experiments of thioureas have been carried out with different base types such as sodium acetate, sodium carbonate, sodium bicarbonate, triethylamine, different solvent conditions such as tetrahydrofuran, ethanol, dichloromethane, acetonitrile and different temperature conditions. In these experiments only dioxime of one of the newly synthesized thiourea derivatives (T1) substance was obtained. From the experiments, it is thought that the thioureas are degraded by the interactions that may occur between the sulfur atom and the dichloroglyoxime. In particular, the isolation of insoluble products with high melting points, as well as inconsistencies in elemental and spectroscopic data, suggests that polymerisation products are formed. Microwave dehydration methods have been utilized to convert the obtained dioxime into targeted furazans. While the basic dehydration of dioximes can not yield results in closed containers and high temperatures, “4,6-diphenyl-4H-imidazo[4,5-c][1,2,5] oxadiazole-5(6H)-thione" of the targeted thioureafuran compounds was obtained from solvent-free silica gel support medium by microwave dehydration. Alternative methods have also been tried for the synthesis of the targeted thioureas that doesn’t require oximation. For this, experiments were carried out by taking the model of thiourea condensation reactions with diamines in the literature. Diaminofurazan was synthesized as a diamine compound and condensation studies with CS 2 and other thioureas were concentrated. However, apart from the interaction of isothiocyanates with diaminofurazan, the stability and low reactivity of diaminofurazan prevented the thioureas from forming condensation products with diaminofurazan. The biological activity of the obtained thioureafurazan compound was demonstrated by antibacterial effect studies using disc diffusion and broth microdilution methods. The thiourefurazane from the N, N'-diphenylthiourea compound was found to be more effective on the tested bacteria than the premise dioxime.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessTiyoüre BileşikleriTiyoürefurazanDikloroglioksimThiourea CompoundsThioureafurazanDichloroglyoximProject---51