Gençtürk, Çağatay2023-04-262023-04-262018https://hdl.handle.net/20.500.12451/10558Halep Zengîleri ile Türkiye Selçuklular Arasındaki İlk Münasebetler: Halep Zengîleriyle Türkiye Selçuklular arasındaki ilk ilişkiler gergin başlamıştır. 1127 yılında Musul valisi olan İmâdeddin Zengî el-Cezire ve Kuzey Suriye’ye hâkim olduktan sonra sınırlarını Güney Anadolu’ya doğru genişletmek için harekete geçti. Hısn-ı Keyfa Artuklu Emîri Davud’un 1144 yılındaki ölümünü fırsat görerek bölgeye müdahil oldu. Bu sırada Davud’un iki oğlu Fahreddin Kara Arslan ve Arslan Doğmuş arasında taht mücadeleleri yaşanıyordu. Mücadeleler sırasında Arslan Doğmuş’u destekleyen Zengî, Hısn-ı Keyfa Artuklularına bağlı Hani, Cebelcûr, Sivan, Zülkarneyn, Erganî, Çermük, Bahmard, Tanza, Batasa ve Siirt’i ele geçirdi.Gelişmeler üzerine çaresiz kalan Fahreddin Kara Arslan, Türkiye Selçuklularına tabi olmayı kabul ederek yardım istedi. Bunu sınırlarını Güneydoğu Anadolu’ya doğru genişletmek için bir fırsat olarak gören Sultan Mesud, 20.000 kişilik süvari birliğini Fahreddin Kara Aslan’a yardıma gönderdi. Bu beklenmedik gelişme üzerine Zengî, Artuklu-Selçuklu birlikleri karşısında mücadele etmekten çekinerek bölgeden ayrıldı.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessHalep ZengîleriTürkiye SelçuklularArticle453133