Saraç, ismail2021-04-262021-04-2620202148-37362148-3736https://dx.doi.org/10.31202/ecjse.713507https://hdl.handle.net/20.500.12451/7889Yapıştırma bağlantılarının kullanım alanı, klasik birleştirme yöntemlerine göre sağladığı avantajlardan dolayı giderek artmaktadır. Ancak, özellikle bindirme uzunluğunun uç bölgelerinde oluşan gerilme yığılmaları çatlak başlangıcı ve ilerlemesine neden olarak bağlantıların hasar görmesini sağlamaktadır. Araştırmacılar tarafından tek tesirli yapıştırma bağlantılarında yapılan çalışmalar incelendiğinde, bindirme bölgesi uç kısımlarında yapılan değişikliklerin bağlantı performansını etkilediği görülmektedir. Silindirik yapıştırma bağlantılarıyla ilgili yapılan çalışmalarda ise genellikle bağlantıların çekme yükü altındaki performansları araştırılmıştır. Bu çalışmada, ilk olarak bir silindirik yapıştırma bağlantısı olarak tasarlanan mil-göbek bağlantı modelinin burulma momenti altındaki lineer elastik gerilme analizi ANSYS APDL programı kullanılarak yapılmıştır. Daha sonra, oluşturulan yeni mil-göbek bağlantı modellerinde göbek kenarlarında yapılan tasarım değişikliklerinin bağlantı performansına etkileri, yapılan gerilme ve hasar analizleriyle araştırılmıştır. Oluşturulan silindirik yapıştırma bağlantısı modellerine burulma momenti uygulanmasının sebebi makinelerde mil-göbek bağlantılarının döndürme momenti aktarımında kullanılmasıdır. Yapılan hasar analizleri sonucunda göbek kenar çapında yapılan malzeme azaltılmasının kritik bölge olan mil yapıştırıcı tabakası ara yüzeyleri uç bölgelerindeki gerilme yığılmalarını azaltarak yapıştırma bölgesindeki hasar mukavemetini arttırdığı tespit edilmiştir. En fazla mukavemet artışı göbek dış çapı 6 mm’ ye düşürülen Model-4 tasarımında %30 olarak gerçekleşmiştir. Buna karşın oluşturulan yeni modellerde göbek hasar mukavemeti azalırken mil hasar mukavemeti değişmemiştir. Bu çalışma şartlarında ideal modelin göbek dış çapı 7 mm olan Model-3 tasarımı olduğu tespit edilmiştir.The area of application of adhesive joints is gradually increasing due to the advantages which provided compared to conventional joining methods. However, especially the stress concentration on the edges of the adhesion zone causes crack initiation and progression, causing failure to the joints. When the studies carried out by the researchers on the single lap adhesive joints are examined, it is seen that the changes in the overlap end geometries affect the joint performance. In studies on cylindrical bonding joints, the performances of the joints under tensile load were generally investigated. In this study, the linear elastic stress analysis under the torsional moment of the shaft-hub connection model, which was originally designed as a cylindrical bonding joint, was performed using ANSYS APDL finite element analysis program. Then, the effects of design changes on the edges of the hub in the new shaft-hub connection models created were investigated by stress and failure analysis. The reason for the torsional moment applied to the cylindrical bonding models created is that the shafthub connections are used for torque transfer in machines. As a result of the failure analysis, it has been determined that the reduction of the material at the hub edge increases the failure strength in the adhesion region by reducing the stress concentrations at the edge of the shaft adhesive layer interfaces which is the critical region. The highest strength increase was 30% in Model-4. However, in the new models created, the hub failure strength decreased, and the shaft failure strength did not change. In these working conditions, it was determined that the ideal model was the Model-3 design.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessMil Göbek BağlantısıHasar AnaliziYapıştırma BağlantısıShaft Hub ConnectionFailure AnalysisAdhesive JointsArticle73994100710.31202/ecjse.713507Q4