Şahin, YusufAslantürk, Oğuzhan2024-03-112024-03-1120231307-98321307-9859https:/dx.doi.org10.18092/ulikidince.1198091https://hdl.handle.net/20.500.12451/11447Sinemanın hem “olan”ı hem de “olması gereken”i gösterme işlevi vardır. Özellikle ikinci işleviyle birlikte sinema, toplumların değişimi ve dönüşümü açısından oldukça önemlidir. Bu, Türk sineması için de geçerlidir. Türk sinemasının ilk ortaya çıktığı yıllarda ülke nüfusunun büyük ölçüde kırsal alanda yaşaması, imkânların kısıtlı olması ve engellilik, sinemaya erişimi zorlaştırmaktaydı. Nüfusun %93’ünün şehirlerde yaşaması ve dijitalleşme, sinemaya erişim sorununu büyük ölçüde ortadan kaldırdı. Bu çalışmada, geniş izleyici kitlesine ulaşan 7. Koğuştaki Mucize filmi, öncelikle siyaset bilimi açısından bir değerlendirmeye tâbi tutulmaktadır. Bu yönüyle öncü bir çalışma mahiyetindedir. Ayrıca, filmin, engellilik alanında diğer Türk filmlerinde görülen engellilik anlayışından ne ölçüde farklılaştığı da değerlendirilmektedir. Sonuçta, çok sayıda siyasî düşünür üzerinden bir film okumasının nasıl yapılabileceği gösterilmektedir. İlave olarak geniş halk kitlelerine ulaşan bir filmin, yaygın film çekme anlayışından uzaklaşamamasının ne türden bir kayba yol açmış olabileceğine dikkat çekilmektedir.Cinema has the function of showing both "what is" and "what should be". Especially with its second function, cinema is very important for the change and transformation of societies. This is also true for Turkish cinema. In the early years of Turkish cinema, the fact that the country's population largely lived in rural areas, limited opportunities, and disability made access to cinema difficult. With 93% of the population living in cities and digitalization, the problem of access to cinema largely disappeared. In this study, the film 7. Koğuştaki Mucize, which has reached a wide audience, is firstly evaluated in terms of political science. In this respect, it is a pioneering study. In addition, the extent to which the film differs from the understanding of disability seen in other Turkish films in the field of disability is also evaluated. As a result, it is shown how a film reading can be made through a large number of political thinkers. In addition, it is drawn attention to how a film's inability to move away from the common understanding of filmmaking, despite reaching a wide public audience, may have led to a loss.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessEngellilikSinemaSiyaset7. Koğuştaki MucizeDisabilityCinemaPoliticsArticle4011313010.18092/ulikidince.1198091