Celep, Asım2022-07-052022-07-0520222687-3427https://dx.doi.org/10.52791/aksarayiibd.1076518https://hdl.handle.net/20.500.12451/9555*Bu makale, 2020-2021 Güz döneminde Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Siyaset Bilimi Doktora Programı’nda Prof. Dr. Hakan Reyhan’ın yürüttüğü “Siyaset ve Çevre Çalışmaları” dersi içinde hazırlanan ödev-çalışma metninden üretilmiştir.2019 yılı Kasım ayında Çin’in Wuhan kentinde ilk defa ortaya çıkan ve bütün dünyayı etkisi altına alan Covid-19 salgını ile yeni bir döneme girilmiştir. Bu zorunlu durumda hem devletlerin zorlaması hem de iletişim araçlarının bariz etkisi görülmektedir. Burada oluşan yeni normal dönem, her disiplin tarafından farklı okunabilmektedir. Hastalığın oluşum ve devamı açısından fen bilimleri biyolojik, çevresel etkenleri ön planda tutarken; sosyal bilimler yönetim açısından olaya bakmaktadırlar. Hastalığın laboratuvarda üretilmesinden biyolojik silah olarak kullanılmasına kadar farklı distopik tasvirler aynı zamanda salgının hayvanlardan insanlara geçerek evrimleş bir virüs olduğu gerçeğini de gölgeleyememektedir. Salgın süreci, biyopolitik açıdan Foucault’un iktidarın bedenleri kontrol altına almasının açık göstergesi şeklinde okunabileceği gibi, ekolojik açıdan da dünyada sürdürülebilir bir yaşam için doğanın daha az aşındırılması şeklinde bir algının gelişmesine de sebep olmuştur. Bu çalışmada ‘yaşamın kaynağı çevre’ anlayışıyla salgına sebep olan faktörler kadar, salgın sonrası dönemdeki siyasetin merkezinin ekoloji temelli olması tartışılacak; ‘yeni normal’in ‘ekolojik normal’ olmasının gerekliliği tezi işlenecektir.A new epoch has been entered with the Covid-19 epidemic, which appeared for the first time in Wuhan, China in November 2019 and affected the whole world. In this compulsory circumstance, both the enforcement of the states and the obvious effect of the communication tools have been observed. The new normal period formed owing to the Covid-19 epidemic may be interpreted disparately by each discipline. While natural sciences prioritize biological and environmental factors in terms of the formation and continuation of the disease; social sciences are looking at the event in terms of management. Diverse dystopic depictions, from the production of the disease in the laboratory to its use as a biological weapon, also do not overshadow the fact that the epidemic is a virus that evolved from animals to humans. The epidemic process, in a biopolitical way, can be deciphered as a clear indicator of Foucault's control of the body, and it has also caused the development of a perception in the form of less erosion of nature for a sustainable life in the world ecologically. In this study, it will be discussed that the center of the politics in the post-epidemic period is ecology-based, as well as the factors that cause the epidemic the thesis that ‘new normal’ should be ‘ecological normal’ will be covered according to the understanding of ‘environment as the source of life’trinfo:eu-repo/semantics/openAccessPandemiEkolojik KrizSürdürülebilirlikYeni NormalEkolojik NormalPandemicEcogical CrisisSubstainabilityNew NormalEcological NormalOther14220321410.52791/aksarayiibd.1076518